Gözlerin

Mecnun idim, maşuk. Aşk ilinde
Gönül derdime dermandı gözlerin.

Bir damla suya muhtaçtım hasret çölünde
Deryaydı, takdire şayandı gözlerin.

İsmin Muhammed meleklerin dilinde
Kalbimin inkılabına fermandı gözlerin.

On sekiz bin alemin şahıydın kalbimde
Yüreğimdeki harikalara sultandı gözlerin.

Cahil idim Kuran-Sünnet ilminde
Alimdi, fakihti, İslam’ı beyandı gözlerin.

Lal idim bülbüllerin şakıdığı vatanda
Bülbüle yârdı, gül-i candı gözlerin.

Kör idim ayetler-sureler yurdunda
Yüce Kuranı görmeye burhandı gözlerin.

Resulüm, üşürken sensizlik diyarında
Sıcaktı, serindi; güneş saçandı gözlerin.

Hep yanarken nefsimin alevli zindanında
Muazzam okyanuslar getiren heyecandı gözlerin.

Özleminle kalbimin daraldığı anda
Darlığı yıkan yüce meydandı gözlerin.

Ey Muhammedim!
Gönlümün derinliğinde kaldığı anda
Güzel gözlerine kandı gözlerim.
Nazarıyla beni benden aldığı anda
Mübarek gözlerine kandı gözlerim
Nurlu gözlerine kandı gözlerim…

Behçet Kağan / Hakkari (Yüksekova) / Yaş: 19