Nereden ve nasıl başlanır bu şanlı direnişi anlatmaya bilmem ama dilimizin döndüğünce anlatmaya çalışacağız. Bizim anlatacaklarımız zamanın Yusuflarının dik duruşu, izzeti ve direnişi…

 

Biz hep sahabe hayatlarında okurduk onurluca çekilen çileleri…

 

Sonradan onların izinden yürüyen yiğit muvahhidlerin hayatını okurduk şimdi ise bunlara şahit oluyoruz. Yaşanan zulümlere, işkencelere…

 

Sizler verdiğiniz sözde durdunuz, bu davayı yüklendiniz, kiminiz şehit oldunuz kiminiz de Yusufi medreselerde çiçekler oldunuz. Hep dik durdunuz, sizin hatırınızı soranlara hamd olsun iyiyiz dediniz. Evet, iyiydiniz, hem de o kadar iyi ki içinizin güzelliği simanıza yansımıştı. Hep dışarıdakiler gıpta ile baktılar imanınıza, direnişinize ve itaatinize, sizlere hep özlem duydular, sizleri resimlerde gördüler, maşallah dediler. Sizlerle konuşacakları günü hasretle beklediler. Sizler bunlara değersiniz, çünkü bu uğurda çok eza ve cefa çektiniz. İmamın dediği gibi “Bu dava çok büyüktür en iyilerimizi feda etmek gerek” diyerek sizler en iyilerinizi feda ettiniz. Kimileriniz şehadetin yarısı olan karanlık zindanların aydınlığı oldunuz. Sizlerle bir kere konuşan, hayran kaldı ve bir daha bırakmak istemedi sizi. Ama zaman kısıtlıydı. Hepiniz bir çınar gibi dik durdunuz, yetiştiniz. Sizlere işkence ediyorlardı susuyordunuz. Evet, bilmiyorlardı sizi susturanı, koruyup kollayanı…

 

Çünkü kördürler, sağırdırlar ve dilsizdirler. Sonra sizi tutsak edenler sizlere olan hayranlığını gizleyemediler, sizleri sevdiren Allah idi fark edemediler. Aranızda olan kardeşlik, bizleri Asr-ı saadete götürdü. Her yeri zulüm kokan karanlık mahzenlerin ışığı oldunuz. Hz. Yusuf gibi medreseye çevirdiniz zindanları. Tek münacatınız Rabbinizeydi, istediğiniz ve arzunuz ondandı. Dilinizde hep şu ayet vardı: “Onların başına bir musibet geldiğinde şüphesiz biz Allah’tan geldik dönüşümüz de ancak O’nadır” Bizler sizin bu şanlı direnişinizi ve itaatinizi nesilden nesle aktarmaya söz veriyoruz. Zalimin zulmünün de kalıcı olmadığını biliyoruz. Rabbimiz, Hz. Yusuf’a zindanı gülistana çevirdiği gibi sizlere de orayı gülistana çevirdi ve sizlere sabrı nasip etti. Rabbim, Hz. Yusuf’u zindanda yalnız bırakmadığı gibi sizleri de bırakmasın. Sizleri emanetçilerin en güzeli ve kâinatı yoktan var eden Allah’a emanet ederim. Selam ve dua ile…