Susturmak en büyük cinayettir. Söz medeniyetinin çocuklarını katletmek isteyenler her zaman susturmaya çalıştılar. Zira söz medeniyetinin çocuklarına sus demek ‘öl’ demektir. Ve bu şekilde hep katletmek istediler…

Hz. Muhammed (sas) susturamayan müşrikler Peygamberi hicret etmeye mecbur bıraktılar.

Hz. İbrahim (as) susturamayan Nemrut İbrahim’i ateş atar.

Bediüzzaman’ı susturmaya çalışanlar, susturamayınca zindanlarda çürüttüler, memleketten memlekete sürdüler.

Hasan El Benna’yı, Seyyid Kutub’u, Şeyh Ahmed Yasin’i, Şeyh Said’i, Rantisiyi, Safeviyi, Hüseyin’i susturamayanlar canlarına kastettiler ve şehid ettiler.

İşte söz medeniyetinin çocuklarına sus demenin köhne bir kelime, metruk bir lakırdıdan başka bir şey olamadığına tarih şahittir.

Yunusa da sus dediler!

‘’Behey Yunus sana söyleme derler

Ya ben öleyim mi söylemeyince’’

Şimdi yeryüzünde zulmün şahikaya çıktığı bir zamanda/zeminde bize de sus diyorlar.

Filistin’de Gazze’nin minik yavrucaklarını fosfor bombalarıyla katledenlerin avukatları bana sus diyorlar.

Gazze’nin çığlıklarını işiten ve çığlıklarına koşan Furkan’ı katlederken de sus dediler.

Hakkâri’de Ubeydullah’ı katledenler ‘sus’ yoksa hainlik yaftalamasıyla korkutmak ve susturmak istediler.

Bana sus diyorlar/bana öl diyorlar.

Kudüs siyonistlerin kanlı ellerinde inim inim inlerken sus diyorlar bana. Afganistan, Irak işgalci devletlerin işgali altındayken susmamı istiyorlar. Libya, Nato’nun taarruzuna maruzken susturmak isteniliyorum.  Statükocu dikta rejimlerinin eli altında insanlık katlediliyorken kulaklarını tıka ve sus diyorlar. Türkiye’de başörtülü oldukları için eğitim hakları elinden alınan bacılarım gözyaşlarıyla okul kapılarından içeri alınmadan evlerine geri çevrilirken, bana kör ol ve sus diyorlar. Azgınlar tarafından İmam Hatipli gençler saldırıya uğranırken susmam talebinde bulunuyorlar. Müslüman bir ülkede çarşaflı bayanlara saldıracak kadar insanlıktan çıkmışlara yüzlerine tükürme, hissiz ol ve sus diyorlar. Minik ceylanlar kör kurşunlara hedef yapılırken de sus diyorlar.

Azgın örgüt tarafından Ubeydullah Durna şehid olunurken sus diyorlar. Ubeydullah’ın mensubu olduğu, tüm insanlığın dertlerini, derdi kabul eden ve dertlerine deva olma peşinde olan, insanların acılarıyla acılanan, açlığıyla acıkan, cemiyetin imanını kurtarmak yolunda tüm dünyasını ve tüm zevklerini elinin tersiyle itip, canını dişine takmış cemaatini içindeki insanlarla birlikte ateşe verilmek isteniliyor ve nihayetinde o mekân külliyen yakılıyor. Ve provokasyon deyip geçiştirerek susturulmak isteniliyorum

 İslam’ın anlatıldığı, Kur’an’ın okunduğu, ahlak ve edep derslerinin verildiği altmışı aşkın mekânın Molotof kokteyllerle saldırıldığı, taşlandığı ve mensuplarının yaralandığı, Kur’an’ı Kerimlerin,  İslami kitap ve CD’lerin yakıldığı bir yerde gündem değiştirilerek susturulmaya çalışılıyorum. Sus diyorlar. İyi de tüm bunlara karşı susmam ölümüm olmaz mı? Dedik ya;

Biz söz medeniyetinin çocuklarıyız diye! Biz susamayız! Biz susunca, bir daha kalkmamak üzere düşeriz sustuğumuz yere. İlk emri ‘oku’ olan bir dinin çocuklarıyız. Okuma/konuşma sürecimiz Hira’da başladı.

Hira’da bizi alakadan (ilgiden) Yaratan, keremiyle bilgiyi kalemle kaydetmeyi öğretti ve bir çift dudak ve bir dil verip oku/konuş dedi bize.

Biz de konuştuk, bir daha susmamak üzere konuştuk.

Selam olsun söylemeyince ölen insanlara…

Selam ve dua ile…

Mehmet ÖZ / Doğruhaber