Bizler fikirlere, kişilere, bize uymayan düşüncelere dahi, saygı duymamız adına konuşmalarda bulunuruz. “Sana uymasa da huzurlu bir ortam için kişilerin fikirlerine düşüncelerine saygı duymalısın! Onlar gibi düşünmesen de sevmesen de saygı duymak zorundasın. Kimsenin özgür düşüncesine dil uzatamazsın!” gibi sesler hepimizden yükselir. Başka dinlere, başka düşüncelere, farklı yaşam tarzlarına saygının olması gerektiği üzerinde duruyoruz. Peki ya başka dinlere, ayinlere, adetlere saygı duymayı önemseyen biz Müslümanlar, bizden olan, kardeşimiz olan çoğu düşünceleri yaşam tarzı bizden farklı olmayan, Müslüman kardeşinin düşüncesine, fikirlerine saygı duyma neden bu kadar gereksiz ve yersiz görünüyor? Ya da gereksiz ve yersiz demeyelim de o kişinin fikrini düşünülüp ölçülmeyecek kadar küçük görüyoruz. Ona göre normal olan ya da onun için değerli olan şeyler bu kadar küçümseniyor.

Yoksa bizler Allah`ın kişileri renk renk yarattığını, kişiliklerini, kafa yapılarını, farklı ve çeşit çeşit yarattığını bir kenara bırakıp, herkesin bir düşünmesini ya da bir kafadan çıkan sese herkesin ayak uydurmasını ve itiraz etmemesini, boyun eğmesini mi bekliyoruz. Herkes düşüncelerinin, kendisine göre doğru olan fikirlerinin saygıyla dinlenmesini ve muhatabının hoşuna gitmese de düşünülmesini ister.

Yaşam tarzları ve kendileri her ne kadar düşüncelerimize zıt olsa da, oturup dinliyor, değer vermek zorunda hissediyorsak aynı uygulamayı Müslüman kardeşimize karşı da göstermeli, hatta Müslüman kardeşimize karşı daha narin daha bir ilgiyle ve önyargısız yaklaşmalıyız.

Her ne kadar fikirleri bize uymasa da hatta bize göre yanlış gelse dahi dinlemeyi bilmeli, karşımızdaki kişiye karşı saygıyı elden bırakmamalıyız. Farzedelim ki kardeşimiz bir konu hakkın da konuşulurken bir yorum yaptı veya bir fikir beyan etti, buna hemen itiraz etmekten veya bunun yanlış veya eksik olduğu üzerinde durmaktan ziyade, acaba bu kişi şu falanca iş hakkında neden bu fikirde deyip onun gözünden bakmaya çalışmalı, eğer hala yanlış bir fikirse dahi buna saygı duyulmalı ve doğru olmadığı üzerinde titiz bir şekilde bilgilendirilmeli. Bir de şu açıdan bakalım, karşımızdaki kişi fikrini beyan etti, çoğu kez olur o an bize çok mantıklı gelmez ya da asıl fikrin ana temelini anlamayız. Üzerinden zaman geçtikten sonra o kişinin söylediği bize mantıklı gelir. O zaman anlarız ki aslında bu kişi bizim fark etmediğimiz bir perdeyi fark etmiş ve dile getirmiştir.

O kişinin mertebece üstünde olduğumuzu ya da o kişinin yaptığı işlerden daha değerli ve zor işler yaptığımızı veyahut ondan yaşça büyük olduğumuzu düşünerek fikirleri ve düşünceleri ziyan etmemeli ve Allah`ın verdiği bu farklı düşünebilme nimetinin farkında olmalıyız. 

Bunun içindir ki fikirler, düşünceler dile getirildiğinde buna karşı her zaman hoşgörü ve mütevazı yaklaşmalı ve sonradan pişman olmamak için, o önemsemediğimiz fikirlere, pişman olmadan saygı göstermeliyiz. Kendi aramızda bağlarımızın kuvvetlenmesi ve aramıza soğukluğun, kargaşanın girmemesi için, asıl mesele saygı duyma! Dinlemeyi ve objektif düşünebilme yetimizi elden bırakmamızdır.

RUMEYSA DEMİR