Sonu gelmeyen bir yolda yürüyor gibiydim. Yanlış mecralarda ve dört mevsimi zehir kusan iklimlerde soluduğumu biliyordum. Neydi yanlış neydi doğru bilemeyecek kadar aciz düşmüştü ruhum. Yağmurlar toprağı eşeliyordu ve günah kokuyordu memleketim. Gelenler, kalanlar avutmuyordu bir türlü. Neydi beni alıp götüren dizelerce ve paragraf paragraf akıp giden ömrüme. İsyanım yağmuraydı belki ya da bulutlara bulutlara sitem ediyordu kuru kalmış ruhumun kuytuları. Her bir damla ile aynı dili konuşamasakta acımız aynıydı ve dönüşümüzün toprağa olduğunu bildiğimiz kadar gerçekti hayat.
Ey yağmur; dertliyim, biçareyim, suizandayım…

Dört tarafım şeytanlarla çevrili bir ada gibiyim. Feryat feryattı her yanım.

Dördün biriydi ilki ve en yakınım, düşmanım nefsimdi. Durmadan alıyor aldığı gibi sürüklüyor ruhumu. Ömrüm oldu olalı rahat görmedi. Var git nefsim bu sene de ölüm var. Var git nefsim bu sene de zulüm var.

Dördün ikisiydi, ve ben yine gencecik umutlarımın ihtiyarıydım. Ve yine sokaklar küfür kokuyordu ve gözyaşı döken bacılarım vardı benim. Başörtüsü en doğal hakkı iken ve emr-i ilahi iken. Neler oluyor da Müslümanların toprağında kefensiz siyaset entrikaları bunu tartışıyor.

Dördün üçüydü.. Faili belliydi zamanın; dakikalar, saniyeler ve günlerdi. Mazlum insanların kalemine müebbet kefenini biçtiler. Alimlerimiz, Seydalarımız mağdur edildi asırlarca. Ve aynı eziyet devam etmekte ki hâlâ İslam topraklarında Siyonist bayraklar dalgalanıyor ve zindanlar ilim kokuyordu yine. Yusuf-i medrese gibi.

Dördün dördüydü. Ve kapitalizm kulaklarımızı tıkamıştı. Filistin, Afganistan, Çeçenistan. Bu hanginizin feryadı. Ey mazlum Suriyeli kardeşim. Ki korkutan şehadetleriniz değil korkutan Allah’a hesabımızdır.

Ve ağlıyorum, kendimi unuttuğum yerdeyim. Omuzlarımda kaderimin yazısı ve kardeşim, hüzn-ü lisanım. Arkadaşım. Bir teselli ver bana ver ki güzel günleri din kardeşliğimizin ilahi sarhoşluğu ile dillendirelim.

‘Korkma’ diyor arkadaşım.. Biz ümmeti Muhammediz. Bizi koruyan, doyuran, kollayan ve bizi biz yapan yaratana and olsun ki güzellik, üstünlük ümmetindir. Çeçenli bir şair der ki;’’Allah var problem yok.’’ Dünya bir zıt düzen üzerine kurulmuş ki iyilik varsa kötülük; kötülük varsa iyilik vardır. Zulüm, işkence, sömürü varsa; adalet, sabır ve zafer de olacaktır . Zafer İslamındır.
-Allah û ekber, Allah û ekber.

 

Rüzgar Atak / Diyarbakır - Ergani / Yay 22