Dijital aletlerden birçok yerde savaş ve kargaşaların adını duyuyor, görüntülerini izleyip ezberliyoruz. Bizim yastığımız taş, yorganımız gökyüzü olmadığı için savaşın çocuklarını anlamakta acizlik çekiyoruz. Kulağımızın dibinde bombalar patlamadığı, füzeler geçmediği ve her gün ailemizin bir ferdini kaybetmediğimiz için, o savaşın şahitlerini anlayamıyoruz.

Son zamanlarda, Muhacir olan Suriyeli kardeşlerimiz ile Ensar rolünü alıp onlarla kardeşçe kucaklaşan toplumumuzda fitne kıvılcımları çakılmaya çalışılıyor.  Tıpkı asr-ı saadette onları birbirine düşürmeye çalışan Medine`deki münafıklar gibi... O gün başaramadılar, bugün de başaramasınlar biiznillah.

Allah`u Teâla yeryüzünü Müslümanlar için mescit kılmıştır. Bugün Muhacir kardeşlerimize sığınmacı deniliyor. Fakat hiçbir Müslüman Allah`ın mescit kıldığı yeryüzünde sığınmacı olamaz. Ancak Misafir olur, Muhacir olur...

Sevmek, insanoğlunun en güzel meziyetlerindendir. Sevebilmek insana yaşama sevinci verirken sevmeyip nefret etmek, kin tutmak da kalbi karartır. Hayatı çekilmez kılar. Rabbimiz; “bana yakınlaşmak için sebepler arayın” diye buyuruyor. İşte Rabbimize yakınlaşabilmek için en güzel fırsat. Evet, Suriyeli kardeşlerimize sınır kapılarımızı açtık, sıra gönül kapılarımızı açmakta.

Hepimizin etrafında bir muhacir kardeşi mutlaka vardır. Bugün onun kapısına gidelim, sımsıkı kucaklaşalım. Ensar ve Muhacir`in Mescid-i Nebevi`de kucaklaştığı gibi. Sahiplenelim öz kardeşimiz gibi... Onunla aynı dili konuşmuyor olsak ta en içten bir tebessümle selam verelim. Malımızın yarısını onunla paylaşamasak ta en azından ocakta pişen tenceremizden bir tabak da ona gönderelim. Bakın iyilikle her şey ne de güzel oluyor.

 Unutmayalım ki, bizim kardeşliğimiz ümmetin vahdeti ve varlığımızın teminatıdır... 

KÜBRA EKİCİ