İslam`ın sosyal yapısını inşaa eden en önemli unsur, kardeşliktir. Bundan dolayıdır ki, Efendimiz (AS)  Medine`ye yerleştiğinde ilk faaliyeti Muhacir-Ensar kardeşliğini ilan etmiştir.

Allah 'Mü'minler ancak kardeştir' ilahi buyruğuyla bu hususa dikkat çekmektedir.

Kardeşlik hukukunun en bariz örnekleri şüphesiz Saadet Devrinde görülmektedir. Evs ve Hazrec kabilelerinin yıllarca süren kanlı savaşlarının bitmesi onun ötesinde kardeş olmaları buna verilecek örneklerden sadece bir tanesidir.

Kur'an hayatın her alanına temas ettiği gibi kardeşlik hukukuna da temas edip koruma altına almaktadır. Kardeşliğin doğurduğu en güzel şey dayanışmadır. Dayanışma ise beraberinde vahdeti  getirmektedir.

Vahdet, İslam`ı sembolize etmektedir. İslam`ın kolonlarını oluşturan namaz, hac gibi şartların toplu halde yapılıyor olması bunu göstermektedir. Aziz dinin kılavuzu olan Kur'an-ı Kerim`in anahtarı Fatiha süresinde sürekli ' biz ' diye hitap edilmesi, cemaat ile kılınan namazın ferdî kılınan namaza nazaran çok daha faziletli olması ümmet içerisinde vahdet bilincine işaret etmektedir.

Ümmetin hayatında Kur'an`ın temas ettiği alanların daralmasıyla, kardeşlik hukukunun aradan kalkması ve peşi sıra gelen ahlakî çöküntü ve ruhsal bunalım sonrası ortaya, içler acısı bir tablo çıkmaktadır.

Bu hukuk Asr-ı Saadette yıllarca süren savaşları bitirip kinleri yok ettiği gibi aradan kalkmasıyla, beraberinde kardeş ile  savaşı getirip kalplere kini yerleştirmektedir.

Ümmet olarak vahdet sloganımızı unutup tefrikaya düştüğümüz şu günlerin parçalanmışlığımıza çok büyük etkisi olduğu aşikârdır.

Ne zaman ki, vicdanlarımızı ayaklandırıp Kur'an`ı kaldırdığımızda inanıyoruz ki parçalanmış kardeşliğimizi yeniden inşaa edeceğiz. Vahdetin ihyasıyla sorunlarımız çözüme kavuşacak bu çıkmazdan kurtulup aydınlık günlere adım atacağız inşaallah...

Tuba SAVRAN