HALİD B. VELİD VE AMMAR B. YASİR -2

   İşte bu iki yıldız arasında geçmiş bir tatsızlık… Belki de biz onların beşer olduklarını unuttuğumuz için Rabbimiz bu tür olayların tecelli etmesine izin veriyor. Allah katında yeri ne olursa olsun herkesin hata yapabileceğini bir kez daha bizlere hatırlatıyor. Önemli olan hatasını anlaması, af dilemesi, tevbe etmesidir. Sizler de onları örnek alın deniyor. Rabbim ibret almayı nasib etsin.

   Rasulullah (sav) Halid b. Velid komutasında bir seriyye gönderdi. İçlerinde Ammar b. Yasir de vardı. Rasulullah (sav) ın işaret ettiği kavme doğru yürüdüler. Onların bulunduğu yere yaklaşınca gecelediler. O kavme bir casus giderek haber verdi. Bir kişi dışında hepsi kaçtılar. Kalan kişi ailesine emrederek eşyalarını topladı ve Halid`in karargâhına geldi. Ammar b. Yasir`i sordu. Ammar yanına gelince;

-‘Ey Ebu Yekzan (Ammar`ın künyesi) ben Müslüman oldum. Allah`tan başka ilah olmadığına ve Muhammed`in O`nun kulu ve elçisi olduğuna şehadet ettim. Kavmim sizin geldiğinizi duyunca kaçtı, yalnızca ben kaldım. Benim Müslüman olmam şayet yarın bana fayda vermeyecekse kaçayım` dedi.

Ammar;

-‘Bilakis, bu sana fayda verir, kal` diye cevap verdi, o adam da kaldı.

   Sabah olunca Halid hücum edip o kişiden başkasını bulamadı. Adamı yakaladı ve malını aldı. Haber Ammar`a ulaşınca geldi ve Halid`e;

-‘Bu adam Müslüman olmuştu onu bırak. Çünkü benim emanım altındadır` dedi. Halid`de;

-‘Sen ne hakla onu kurtarıyorsun` dedi. Böylece münakaşa ederek Rasulullah`a (sav) geldiler.

   Hz. Peygamber, Ammar`ın emanını geçerli kılarak bir daha onu bir komutana rağmen eman vermekten men etti. Halid ve Ammar, Rasulullah`ın huzurunda tartışmaya devam ettiler. Halid;

-‘Ey Allah`ın Resulü, şu kolları kesik kölenin bana hakaret etmesine müsaade mi edeceksin? Dedi. Rasulullah (sav);

-‘Ey Halid, Ammar`a hakaret etme. Kim Ammar`a hakaret ederse onu kızdırırsa Allah`da ona kızar, kim Ammar`a lanet ederse Allah da ona lanet eder` buyurdu.

   Ammar kızarak kalktı, çıktı. Halid onun peşinden giderek elbisesinden yakaladı ve özür diledi. O da kendisinden hoşnut oldu. Bunun üzerine Allah-u Teâla şu ayeti kerimeyi indirdi;

‘Ey iman edenler! Allah`a itaat edin. Peygamber`e itaat edin ve sizden olan ulu`l-emre (idarecilere) de. Herhangi bir hususta anlaşmazlığa düştüğünüz takdirde, Allah`a ve ahiret gününe gerçekten inanıyorsanız, onu Allah ve Resûlüne arz edin. Bu, daha iyidir, sonuç bakımından da daha güzeldir.`

(Nisa/59)

   Allah`ın ayetinden daha güzel söz söylemek mümkün değil. Evet, hakiki mümin yaşamı boyunca her konuda tercihini Allah (cc) ve Resulünden yana yapar. Hatta bu kendi nefsine ağır gelse bile!

DİLEK ÇELENK