KÜBRA GÜNDÜZ / DOĞRUHABER

Çocuk yetiştirmek büyük bir yüktür. Çocuğun doğumundan itibaren ölümüne dek sorumluluğunu almak hiç de kolay değildir. Her insanın bu fedakârlığı kaldıramayacağı açıkça ortadadır.  Tiksinmeden çocuğun altını temizlemek, gidilen her yere kucakta taşıyarak götürmek, geceleri uykusuz kalmak sıradan ve kolay bir durum değildir. Bu durumu ruhen kabuk etmek bile çok güçlü olmayı gerektirir. Bu şekilde çocukla-anne arasındaki uyum sürecinde anne ruhen güçlenir ve yoğun bir şekilde çocuğuna bağlanır. Eğer anne çocuğuyla bu ruh bağlanmasını gerçekleştiremezse bu ağır yükün altından kalkamayacak dolayısıyla bunu başaramayacaktır. Anne çok özeldir ve bir babanın bile taşımakta zorluk çektiği evlat sorumluluğunu gönül rahatlığıyla taşıyabilir. İşte anneyi farklı ve özel kılan ana şey de budur.

 Anne, anne gibidir. Annenin, anne gibi olması da çocukla arasındaki bağlantısının oluşmasına bağlıdır. Eğer anne çocuğuyla sağlıklı ve ruhen sıkı bir bağlantı kuramamış ise; “baba gibi annelik yapar” çocuğuna… Çocuğuyla sıkı bir ilişki gerçekleştirememiş bir annenin ana özelliği ise tahammülsüzlüktür. Çocuğunun davranışlarına, hareketlerine, birçok şeyine sabretmemesidir. Bu annelik çocuğun oyun oynama, sohbet etme gibi ihtiyaçlarını vermekte güçlük yaşar. Pedagojik olarak; anne çocuğuyla bağlanma süreci içinde çocuğa ve bağlanma sürecine tesir edecek her olumsuzluğu daha önce hesaba katmalıdır ki ilerleyen yıllarda ruhen, beden ve psikolojik olarak yeterli bir anne olabilsin…