Peygamber Efendimiz`in (sav) sadık dostu olan Ebubekir-i Sıddık`ın kızı Esma binti Ebubekir…

Risalet`in ilk zamanlarında babası iman ettikten sonra küçük yaşlarda olmasına rağmen çekinmeden Efendimize (sav)  iman eden, onu müşriklerden koruyan bir genç kız...

Annesi Kuteyle iman etmekten her ne kadar geri durduysa da o her zaman biricik babasının yanında olmuş, onunla beraber her türlü işkenceye karşı mücadele etmiştir.

Mekke Müşrikleri bir gün Darun Nedve`de toplanmış Allah Resulü`nü (sav) öldürme üzerine uzlaşmaya çalışıyorlardı. Resulullah`a (sav) bu uzlaşma haberi ulaşmıştı. Allah Resulü (sav) âdeti olmadığı üzere öğle sıcağında hemen dostu Ebubekir`in evine geldi.   

. Esma (r. anha), derhal kapıya koştu ve babasına:

-        İşte Resulullah, bize hiç gelmediği bir saatte başını örtü ile örtmüş olarak geliyor, dedi.

-        Babam anam O'na feda olsun! Vallahi o, yeni bir hadise olmadan bu saatte gelmezdi, dedi Hz. Ebubekir ve hemen Efendimiz'i (sav) karşılamaya koştu.

Peygamber (sav) eve girmek için izin istedi. İzin verilince içeri girdi ve telaşlı bir şekilde Hz. Ebubekir`e:

-        Yanındaki kimseleri dışarı çıkar, dedi.

Evde yalnızca Esma (r. anha) ile kız kardeşi Ayşe vardılar.

-        Ya Resulullah! Onlar iki kızımdır. Sır saklamasını bilirler. Bizi gözetleyen bir yabancı da yok, dedi Hz. Ebubekir.

Bunun üzerine Resulullah (sav):

-        Benim buradan çıkıp Medine`ye gitmeme yüce Allah tarafından izin verildi, buyurdu. Ve ardından Hz. Ebubekir`le beraber gideceklerini belirtti.

Bu Hz. Ebubekir için bir müjdeydi. Efendimize (sav) yol arkadaşı olacağından sevinç gözyaşları döktü.

Yol azığı hazırlandı. Görevi Esma yüklendi. Baba bir olan kız kardeşi Hz. Aişe annemiz de ona yardım ediyordu.

Derinden bir torbaya azık koyup bir kırbaya da su doldurdular. Ancak torba ve kırbanın ağızlarını bağlayacak bir parça ip bulamadılar. Esma, babasına kuşağından başka bir şey bulamadığını ifade etti. Babasının onayıyla kuşağını çıkardı, ikiye böldü. Azık torbasının ve kırbanın ağızlarını bağladı. Peygamber Efendimiz (sav) onun içten çabasını ve fedakârlığını gördü, sevindi.

-        Ey Esma. Allah bu kuşağının karşılığında sana cennette iki kuşak versin, duasında bulundu.

Bundan ötürü Esma, o günden itibaren “Zatü`n Nitakeyn (iki kuşak sahibi)“ olarak anıldı.

Bir gün annesi Kuteyle, Medine`de onu ziyarete geldi. Kuteyle iman etmemişti ve Hz. Ebubekir hicret ettiğinde onu boşamıştı. Kuteyle, kızına kuru üzüm, yağ ve ziynet olarak küpe gibi hediyeler getirmişti. Esma, onun Müslüman olmadığını, hediyelerinin de kabul alınmayacağını düşünerek hemen evine almadı. Tereddütte kaldı. Sorunu kız kardeşi Hz. Aişe`ye anlatarak Resulullah'a (sav) sormasını istedi. Sorun Peygamber Efendimize (sav) arz edildi. Efendimiz (sav):

-        Annesini içeri alsın ve hediyelerini de kabul etsin, buyurdu.

Esma (r. anha) bu emri hemen yerine getirip annesini içeri aldı ve hediyelerini kabul etti. Annesi müşrik olmasına rağmen ona saygıda ve hizmette kusur etmedi. Annelik hakkı için ona hürmet etti. Bu hadise üzerine Allah'u Teâlâ şu ayeti kerimeyi indirdi:

“Allah, din uğrunda sizinle savaşmayan, sizi yurdunuzdan çıkarmayan kimselere iyilik yapmanızı ve onlara adil davranmanızı yasak kılmaz, doğrusu Allah adil olanları sever.” (Mümtehine-8) 

     Rabbim bizleri de Esma (r.anha) gibi davasına sadık güvenilir şahsiyetlerden eylesin. Amin..

İREM GÜLTEKİN