Şanlıurfa yaralı bugün, karalar bağlamış başına. Gözleri ürkek, sıra hangi masumda?

Şanlıurfa yaralı bugün, yaşlar dolmuş gözlerine. Küçük çocuk soruyor annesine, benim suçum neydi anne?

Şanlıurfa yaralı bugün, eğmiş başını yere. Bu kanlı savaş bitene dek pes etmeyeceğiz elbette, kaç masum bu uğurda can verse de…

          Zalim kan kusturuyor yine. Bitmiyor insan denen varlıkların leş sevdası…  Şanlıurfa son mağduru bu oyunun. 2 ölü 11 yaralı… Sıra hangi şehirde ya da hangi masum beden birilerinin sinsi tuzaklarına kurban gidecek? Bilen yok. Bilinen tek şey, mücadele, insanoğlu var olduğundan beri yaşamını sürdürdü. Kötüyle iyinin savaşı Habil ile Kabil`den beri devam ederken kaç ana kuzusunu toprağa verdi, kaç çocuk yetim kaldı bunu da bilen yok… Kiminin bedeni kurban gidiyor bu alçak saldırılara, çoğu insanınsa bedeni değil kalbi parçalanıyor, her tarafı hile ve tuzaklarla kaplı olan bu kirli oyunlarda..

         Sayfaları kapatmak, profilleri karartmak güçlerini eksiltmiyor. (Gerçi güçleri olsa hiç bir şeyden haberi olmayan sivilleri katletmezler.) 21. Asrın yamyamları insan etine doymuyor. Müslümanlar neden hâlen bir araya gelip bu cani ve adil olmayan savaşa dur demiyor? Zor, biliyorum ama imkânsız değil. Biz onları şikâyet edelim Yaradan`a, kalır mı o zaman yaptıkları yanına? Kalmaz, Rahman ve Rahim olan Rabbimiz bu vahşi saldırıları yanlarına bırakmaz… Bir çubuğu meşakkatsiz kırarsınız, çubuk destesini kolay kolay parçalayamazsınız… Biz biriz, birdeniz, merhametlilerin en merhametlisidir bizim Rabbimiz. Kahhar, ismi-şerifinin tecellisini mutlak bir gün gösterecektir. İşte o gün zafer haktan yana olanın olacaktır.                                                                                           

ŞEYDA ÜNAL