Doğruhaber / Şeyda Ünal

Akreple yelkovan saklambaç oynuyor yine. Her biriminden bir şeyler katıyor önüne, yürüyor zaman, bilinmezlere... Ve biz insanlar, nereden nereye... Yazının ilk bulunduğu zamana çevirelim bakışlarımızı, insanların yüzünde heyecan var, kalplerinde mutluluk. Öğrenmeye olan aşk okunuyor göz bebeklerinde belki de kim bilir. Her gelen gideni aratmıyor bu sıralar..  Sadece elektrik kesilince birlikte oturan ev halkından, notlarını dahi telefona kaydeden insanları örnek verebiliriz.

Ödevlerden tutun her yeni bilgiye anında ulaşacağımız internetler sarmışken tüm coğrafyalarımızı, kim ne yapsın kütüphane köşelerinde okunmayı bekleyen kitaplarımızı? Hazır bilgi elinin altındayken, emek verip doğru kaynağa ulaşmak böylesine sıradanlaşmışken eğitim kurumlarında verilen ödevlerin ne derece insana yeni bir şey katabileceği de muamma...

Kaldırın başınızı toz tutan raflara, unutulma sırası bu sefer kitaplarınızda.  Severdik oysa kâğıt kokusunu, mürekkep dokunuşunu.  Yeni kitap alınca kapağını açıp kâğıt kokusunu çekerdik ciğerlerimize.  Öğrenen öğrenmeyi seven ve öğrenirken çaba harcayan bizlerdik başkası değil.  Ansiklopedileri bile internete yükleyen ne kadar bizsek, kâğıt kokusuna sevdalı olan da o kadar bizdik.

Açın gözlerinizi aydınlıklara, çevirin bakışlarınızı kütüphane köşelerinde sizi bekleyen kitaplara...