Doğruhaber

Allah yolunun yolcularından biri, başına büyükçe bir kavuk geçirmişti. Nereye giderse gitsin başından eksik etmiyordu onu. 

Bir sabah evinden çıkmış, dergaha gidiyordu. Sokağın kuytu bir yerinde, gizlenmiş olan bir hırsızda onun gelişini kolluyordu. Tenha bir yere geldiğinde, arkadan dervişin üzerine saldırarak kavuğu kaptığı gibi kaçmaya başladı. 
“Dur” diye bağırdı Derviş, “Sarığı aç, içini gör de öyle götür.” 

Hırsız hem can havliyle kaçıyor hem de sarığı çözmeye çalışıyordu. Çözdü ki ne görsün...Metrelerce uzun sandığı büyük kavuğun içi, işe yaramaz bez ve pamuk parçalarıyla doldurulmuş. Kala kala elinde küçük bir parça bez kaldı. Hırsız bu duruma sinirlendi, elindeki sarığı yere atarak:

“Ben de bu gösterişli şeyin içinin de dışı gibi olduğunu zannetmiştim, seni hilekar seni. Nasıl da kandım” diye çıkıştı. 

Derviş oradan seslendi: “Gör, bak! Dünya tam da böyledir işte. Elindeki sarık gibidir…” 

Mevlana