Şöhret sahibi birisi bir sufiye: “Kardeş, zamanını nasıl geçiriyorsun?” diye sordu. Sufi dedi ki: “Ben bir külhana düşüp kalmışım; ağzım kuru, günahkar bir hâldeyim. Külhanımın içine oturup ne zaman bir ekmek bölecek olsam, muhakkak gönlümün boynu vurulur.”

Sen bu alemde gönül huzuru istiyorsan, ya rüya görüyorsun, ya da gördüğün rüyayı anlatıp duruyorsun. Eğer huzur ve rahatlık arıyorsan, ihtiyatlı davran ki sırat köprüsünden erce geçebilesin. Alemde gönül rahatlığı makbul değil. Çünkü dünyada bir kıl ucu kadar rahatlık ve huzur âdeti yoktur. Bu alemde nefis gibi bir ateş var oldukça, zamanede hangi gönül huzura erişir? Pergel gibi dünyayı dolaşsan da orada gönül huzuru bulamadın, sana o gönül huzurunu kimseler gösteremedi.

Feridüddin Attar