ŞUARA SÛRESİ:

Şuara “şairler” demektir. Sûre adını “Şairler(e gelince), onlara da sapıklar uyar” ayetinde geçen “Şuara” kelimesinde alır. Müşrikler Kur`an`ın şairler tarafından ele alındığını iddia ediyorlar bu minvalde zihinleri bulandırmaya çalışıyorlardı. Bu ayet bunu çürütmek için indirilmiştir. Ayrıca bu sûreye “camia sûresi” de denilmiştir.

Mekke döneminde inmiştir. 227 ayettir. Nüzûl sıralamasında 47. sûre olup, Vakıa sûresinden sonra, Neml sûresinden önce indiği rivayet edilmektedir. Son dört ayetin Medine döneminde indiği yönünde rivayetler de vardır.

Tâ, Sîn, Mîm.

Bunlar sana apaçık kitabın âyetleridir.

(Resulüm!) Onlar iman etmiyorlar diye adeta kendine kıyacaksın!

Peygamber (as)`ın iman etmeyenlere karşı girdiği çaba ve taşıdığı kaygının boyutlarını bildiren bu ayetlerle başlıyor…

Ardından gelen 63-64 ayetlik bir bölüm Hz. Musa ve Firavunla olan mücadelesinden bahsetmektedir. Hz. Harun`un kendisine yardımcı tayin edilmesi, Firavunla olan mücadelesi, sihirbazlarla yapılan müsabaka ve sihirbazların âlemlerin Rabbine iman edişleri, insanlara gösterdiği mucizeler, İsrailoğullarını Firavun`un zulmünden kurtarması ve ardındaki nankörlükleri güzel bir üslupla anlatılmaktadır.

Bu kıssanın akabinde ise aynı üslupla Hz. İbrahim`den bahsedilmekte, babası ve kavmiyle mücadelesinden pasajlar sunulmaktadır…

Hz. Nuh, Lut, Şuayb peygamberlerden bahsederek Akide konularını iyice pekiştirdikten sonra, inanmayanlara verilecek azap hatırlatılmakta, Peygamberin bile Allah`ın sınırlarını aşması durumunda şiddetli bir cezaya çarptırılacağı kesin bir dille ikrar edilmektedir… “O halde sakın Allah ile beraber başka tanrıya kulluk edip yalvarma, yoksa azaba uğratılanlardan olursun.”

Kur`an`ın hak söz olduğu ve kesinlikle başkası tarafından uydurulmadığı hatırlatılarak “haksızlık edenler, hangi dönüşe (hangi akibete) döndürüleceklerini yakında bileceklerdir.” ayetiyle zulmedenler şiddetli bir üslupla tehdit edilip nihayete ermektedir…