Basın organlarının tekrar tekrar “Arap gözlemciler heyeti” vurgularıyla, hem biz hem Suriyeliler kandırılmaya çalışılıyor. Onlar gözlemciler değil; izleyiciler heyetidir. Çünkü onların ellerinde hiç imkân bulunmamaktadır. Onların Suriye ziyaretinden, silahsız halkı katleden Beşar Esed Rejimine vereceği fırsat dışında, bir şeyler ummak mümkün değildir.
Arap izleyiciler heyeti Suriye’ye geldiğinden beri, Beşar Esed ölüm makineleri tarafından yapılan katliamlar fazlalaştı. Suriye’de baskı ve sıkıntılar dinmiyor, aksine daha da çoğaldı. Bunun yanında Esed rejiminin de yalanları bitmiyor. Şam’da bulunan komik askeri mühimmat tiyatrosudur ki, bu mühimmatları bazen El Kaide’ye, başka bir zamanda da İhvan’ı Müslimin’e nisbet ediyorlar. Bu rejimin yaptığı yalanlardan dolayı, izleyiciler heyetinin, üyelerine saygılarımı sunmakla beraber, zikredilecek hiçbir kıymetleri yoktur.

Suriye’nin Humus şehri sürekli baskı ve kuşatma altındadır. Siyonistlerin bile, Filistin ve Araplara yapamadığını, burada Beşar Esed rejimi halkına yapıyor. Örneğin 2006 yılındaki Lübnan savaşında israil savaş uçaklarının durması için dünya ayağa kalktı. Ve bunu başardı. Aynı şekilde yaklaşık üç ay önce Gazze’ye yönelen israil savaş aletleri için de dünya ayağa kalktı. Ardından kısa bir zaman sonra amacına ulaştı. Suriye’de, Esed ordusu yaklaşık 10 aydır azmış durumda: camileri imha ediyor, evleri yıkıyor, ihtiyar, kadın ve çocukları öldürüyorlar.  Siyonistlerin bile Filistinlilere yapamadığı şeyleri yapıyorlar. Bu baskı ve zulümden sonra Arap izleyicilerine ve hatta Arap birliğine güvenmek mümkün müdür? Kesinlikle mümkün değildir.

Şeyh Hamad bin Casim yaptığı bir konuşmada Suriye’nin yolun sonuna geldiğini belirterek, meselenin uluslararası bir boyut kazanmaya yakın olduğunu belirtti. Bu konuşmadan önce de Bin Casim, Beşar Esed’e “bu meseleyi dolandırma” demişti. Libya’da gerçekleşenin aksine, Katar’ın açıklamaları Suriye’de ne karın doyurdu, ne de açlıktan kurtarıyor. Hâlbuki Katar’ın Suriye meselesine yönelik tavrı, Yemen’de sergilediğinin çok altındadır.  Ali Abdullah Salih, Suudi Arabistan’da imzayı atmadan önce zaman kazanmaya çalışıyordu. Ancak körfez ülkelerinden Katar’ın girişimiyle geri adım atmak zorunda kaldı. Bugün bakıyoruz Esed rejimi Suriye’de zaman kazanmaya çalışıyor, yalan atıyor, öldürüyor, tozu dumana katıp yeryüzünde fesat yayıyor buna rağmen Katar açık bir tutum sergilemiyor. Benim kastım Doha’ya karşı siyasi faydalar elde etmek değildir. Çünkü Katar, Suriye ile ilgilenen Arap komitesine başkanlık ediyor. Aynı şekilde Araplar da, “Arap izleyicileri oyunu” dışında açık bir tavır sergilemiyorlar. Bu Arap izleyicileri; ziyaretlerine, Esed bombardımanı altında olan Humus’tan başladı. Aynı şekilde Suriye’nin diğer bölgelerinde de Esed’in ölüm makineleri halkı yok ediyor. Buna rağmen izleyiciler, Esed’in uydurduğu komik mühimmatları görmek için Şam’a dönmeleri, ne kadar sağlıklı gözlem yaptıklarının göstergesidir.
Bunun üzerine… Eğer Araplar harekete geçmeyip, Suriye dosyasını güvenlik konseyine taşımazsa ya da Arap Birliğinin girişimlerinin başarısız kalındığını açıklamazlarsa, silahsız Suriyelilerin çektiği sıkıntılarına taraf olacak ve bu sıkıntıların kendilerinden sorulmasına sebep olacaklar. Dediğim gibi Birliğin Suriye’ye gönderdiği gözlemciler ancak izleyicilerdir. Bunlar Suriye’deki krizin uzamasına sebep olacaklar. Çünkü Esed rejimine silahsız Suriyelilerin öldürmesine fırsat tanıyacaklar.

Yazan: Tarık Hamid 
Kaynak: Şerkül Avsat Gazetesi
Tercüme: Mücahid Temel / doğruhaber