• DOLAR 32.377
  • EURO 35.09
  • ALTIN 2326.339
  • ...
مقاله این هفته محمد گوکتاش
Google News'te Doğruhaber'e abone olun. 

کسانی که فرزندان امت را خرج می کنند چگونه می خواهند حساب بدهند؟

محمد کوگتاش/دغروخبر
یکی از ویژگی های مهم انبیا این بود که بال های رحمت خود را بر سر مؤمنان می گشودند.
ولی این ویژگی آنان معمولاً از دید ما پنهان می ماند و ما آنها را همیشه به عنوان کسانی می دانیم که امت خود را به جهاد تشویق می کرده و تفکر شهادت را در آنها زنده می کردند.
آیات زیادی را از قبیل "ای نبی، مؤمنان را به جنگ تشویق کن..." می توان یافت. همان طور که گفتم در اینجا قصد ندارم درباره نمونه هایی که تشویق به جنگ می کنند صحبت کنم. چون همه ما آنها را می دانیم.
علاوه بر این، آیات زیادی از قبیل "و براى آن مؤمنانى كه از تو پيروى كرده اند بال خود را فرو گستر" را نیز می بینیم.
در کنار این آیات زمانی که به زندگی پیامبر اسلام (ص) می نگریم، این را به صورت زنده مشاهده می کنیم.
از یک طرف مژده شهادت هر یک از صحابه را که می خواست شهید شود، از قبل می داد و از طرف دیگر نیز بعد از شهادت آنها ناراحتی خود را نشان داده و گاهی اوقات مدت ها نمی توانست آنان را فراموش کند.
مهم تر از همه، اگر یکی از مهم ترین ویژگی های پیامبر اسلام (ص) را از من بپرسید، می گویم زمانی که بهترین تمدن زمین را به وجود آورد، زمانی که دین اسلام را که تا قیامت پا بر جا خواهد ماند، اقامه کرد و برای آن جنگ های زیادی را که خود نیز در آنها شرکت داشت متحمل شد، کمترین خسارت جانی را به چشم دید.
اگر بخواهید این را ببینید، یک کتاب تاریخ اسلام در دست خود بگیرید و تعداد شهدای مکه به همراه تعداد شهدای تمام جنگ های مدینه را بشمارید و ببینید چند نفر هستند. مسلمانان را یک طرف بگذارید، تمام کشته شدگان در این جنگ ها به همراه کفار حداکثر هفت صد و پنجاه نفر است که حدود سی صد نفر از آنها از بنی قریظه است. اگر تعداد آنها را کم کنیم می بینیم که حداکثر سی صد و پنجاه نفر کشته شده بودند.
این یک معجزه است. این، اوج فرماندهی و رهبری است.
مسأله فقط حفظ مؤمنان نیست، مسأله رسیدن به پیروزی با کشتن حداقل تعداد دشمن است.
دلیل اینکه پیامبر اسلام (ص) مسیر حرکت خود را در اکثر جنگ ها از جمله فتح مکه مخفی نگه می داشت نیز همین است.
باز، یکی دیگر از بهترین ویژگی های پیامبر (ص) این است که ایشان فقط جان اصحاب را حفظ نمی کردند بلکه از خرج آنها در جاهای مختلف نیز خودداری می کردند. آری، ایشان هرگز اصحاب خود را خرج نکردند، هر یک را در کاری که متناسب با ویژگی هایش بود قرار دادند.
پیامبر اسلام (ص) خیلی خوب می دانست هر کسی را در چه کاری قرار دهد، چه کسانی را که از شرکت در جهاد هراس داشتند و چه شجاع ترین ها را. آیا شما کسی را به یاد می آورید که از پیامبر (ص) دلگیر شود، با او قهر کند یا او را بگذارد و برود؟
حال بیاییم به مسلمانان امروز. متأسفانه فرزندان امت هیچ گاه تا به این حد خرج نشده بودند.
بگذارید کشتن بیش از حد مسلمانان در جنگ با کفار را، کسانی که بدون شلیک حتی یک گلوله به سمت کفار، فرزندان این امت را به جان هم انداختند چگونه می خواهند به خدا حساب پس بدهند؟
خدایا، چه روز های سختی را داریم تجربه می کنیم! مسلمانان همدیگر را می کشند و برای ایجاد آتش بس بین آنها کفار وارد عمل می شوند و در شهر های کفر از جمله ژنو جلسات برگزار می شود.
به مسئولینی که فرزندان امت را، جوانان مسلمان را به جان هم انداختند، با نوشته ها و صحبت های خود مساجد را غرق در خون و بازار ها را تبدیل به میدان جنگ کردند خطاب می کنیم: فکر کردید می توانید حساب اینها را به خداوند بدهید؟
اگر اینها را عمداً انجام نمی دهید، شما را به خدا مواظب سخنان خود باشید، نوشته های خود را بازبینی کنید، قبل از اینکه حکمی را بدهید دوباره فکر کنید، فرزندان امت را خرج نکنید!
مواظب باشید، هر کسی که در ریخته شدن یک قطره از خون یک مسلمان دست دارد، چه با نوشته هایش باشد و چه با گفته هایش مقصر است. کسانی که به جوانان امت جهت می دهند، مسئولین، سران جنبش ها، همه و همه مقصر هستند.
جوانان امت نه فقط با مرگ خود بلکه از راه های بسیاری خرج می شوند.
آیا به گیر انداختن جوانان مسلمان در نقاط مرده، مشغول کردن ذهن آنها با موضوعات مرده ای که هرگز به کار امت نمی آیند نیز به معنی خرج آنها نیست؟
شما را به خدا موضوعاتی که جوانان کشور در مورد آنها تبادل نظر می کنند را نگاه کنید. حساب اینها را چگونه می خواهید بدهید؟
 

Bu haberler de ilginizi çekebilir