محمد گوکتاش/دغروخبر

اگر کمی عقب رفته و تابلو را از آنجا نگاه کنیم، می بینیم که مسأله از توان ما گذشته، حلقه تنگ تر شده و آتش جنگ در منطقه، ما را نیز به داخل خود می کشد.
آنچه مشخص است، این است که ترکیه چه به کمک عربستان سعودی و بعضی از کشور های خلیج فارس برای امن نگه داشتن مسیر حلب داخل سوریه بشود و چه نشود، نمی تواند گریزی از این جنگ داشته باشد.
از طرفی جنگ سرتاسر جنوب ترکیه را فرا گرفته و از طرف دیگر نزدیک به سه میلیون آواره جنگ در داخل کشور داریم. اینها نشان از این است که ما همین الان نیز وارد کار شده ایم.
از طرف دیگر با انفجاری که اخیراً در آنکارا صورت گرفت و مشخص شد که عامل این حادثه سوریه ای و عضو پ ی د هست و در پی آن عملیات های صورت گرفته در داخل کشور نشان دهنده این است که ما کجا می رویم.
یعنی اینکه روزهای سخت در انتظار ماست. آنچه مشخص است این است که ما به عنوان افراد، سازمان های مردم نهاد و مردم ترکیه بهر خود را از این جنگ خواهیم گرفت.
در واقعه "روز های سخت" برای مسلمانان چیز غیر قابل منتظره ای نیست.
خداوند از ابتدا به ما خبر از این داده است که مسیر بهشت پر از گذرگاه های دشوار است.
از ابتدا به ما خبر از این داده است که سختی ها، مشکلات و لغزش هایی که بر سر امت های قبلی آمده، بر سر ما نیز خواهد آمد، با صرف گفتن "ایمان آوردم" نجات پیدا نخواهیم کرد، یقیناً امتحان خواهیم شد، از اموال، جان و  محصولاتمان کاسته خواهد شد.
خداوند، صبر در مقابل این گونه مشکلات، سختی ها و جنگ ها را از ویژگی های مؤمنان واقعی می داند.
ظاهراً آن روز های سخت بر در ما ها نشسته است. هر چند دعا های مانند "خدا یا، روز های آتی ما را از امروز بهتر قرار بده" در زبان ما جاریست، آن طور که مشخص است روز های سخت پیش روی ماست و دلمان برای روز های قبلی تنگ خواهد شد.
الحمدلله نهاد ما معنی روز های سخت را خوب می داند. همچنین منطقه نیز امروزه از آن روز های سخت  که با آن غریبه نیست، می گذرد. هر چند به صورت مستقیم در جنگ نیستیم ولی "با درد مؤمنان و با درد انسان ها همدرد هستیم".
از طرفی از آنجایی که در این منطقه هستیم، جنگ سوریه به داخل ترکیه گسترش پیدا می کند و از طرف دیگر به خصوص در این جنگ رو در روی روسیه قرار گرفتیم که آشکارا خبر از روز های سخت در آینده نزدیک دارد.
هر چند آنچه از دست خواهیم داد، نسبت به دیگران کمتر خواهد بود، هر چند در داخل نعمت هایی که دولتی ها دارند قرار نگرفتیم، هر چند صندلی هایی برای از دست دادن در بوروکراسی نداریم، ولی قطعاً لذت هایی داریم که در روز های سخت مجبور به ترک آنها خواهیم شد.
به همین دلیل، بنده معتقدم که یک لیست باید برای خود آماده کنیم. ما باید برای روز های سخت یک لیست داشته باشیم همان طور که عده ای برای کشتی که به دلیل سنگین بودن با خطر غرق شدن روبروست، لیست افرادی را که در آب خواهند انداخت، دارند.
فرض کنیم ما به عنوان مسلمانان فهیم می توانیم آماده پذیرای این روز های سخت باشیم. ولی باید خانواده و به خصوص فرزندان خود را نیز برای آن آماده کنیم.
به نظر میاید که قبولاندن این روز ها برای فرزندان خود کار آسانی نخواهد بود. چون بر هر درخواست آنها سریعاً جامه عمل می پوشانیم. سعی می کنیم زندگی را برای آنها بسازیم که خود نداشتیم. به نظر میاید که عقب نشینی از اینها کار آسانی نخواهد بود.
خود را نیز بی تقصیر ندانیم. ناشکری نکنیم، در مقایسه با قدیم در نعمت ها غوطه ور هستیم. به این فکر کنیم که تمام اینها یا قسمتی از اینها را از دست بدهیم.
تغییر مکان، بازگشت به روستا های خود، از دست دادن و یا تغییر شغل فقط قسمتی از این سختی های هستند.
هر چند همین الان ما مخاطب درجه یک روز های سخت نیستیم ولی برادران ما که هستند. برای آنها یک لیست باید داشته باشیم؛ لیست اموالی که می توانیم از دست بدهیم.
اگر توجه کرده باشید، زمانی که از روز های سخت سخن گفتیم، فقط بحث اموال مطرح شد. هنوز از نفس و جان های خود سخن نگفتیم. از خداوند همیشه صحت و عافیت می خواهیم. در روز های سخت نیز از او صبر می  طلبیم.