Bir Kaç Kelam Eder misin?
Eyyühel-Üstad! Sohbetimizin üzerinden bir ay geçti. Ben o zaman `devam edelim mi?` demiştim, siz `başka zamana ` demiştiniz. Sanırım, şimdi sizin dediğiniz zamandayız..
Google News'te Doğruhaber'e abone olun. 
Ümidsizlik
Dedim: Eyyühel-Üstad! Sohbetimizin üzerinden bir ay geçti. Ben o zaman ‘devam edelim mi?’ demiştim, siz ‘başka zamana…’ demiştiniz. Sanırım, şimdi sizin dediğiniz zamandayız..
Dedi: Olabilir..
Dedim: Öyle ise, sorabilirim..
Dedi: Evet, sorabilirsin.
Dedim: Efendim, insana bulaşan bazı ciddi hastalıklar var.
Dedi: Evet.
Dedim: Bunlar içinde, en öldürücü olanlardan biri de ümidsizliktir. Siz doğru olarak buna ye’s diyorsunuz. Diyeceğim ki, insanın, özellikle de mü`minin, böyle, feci bir hastalığa yakalanması nasıl olur?
Dedi: Arkadaş! Salih amele ve ilahi taate muvaffak olamayanlar, azaptan korkarlar. Ardından da o feci hastalık olan ye’se düşerler.
Dedim: Anladım anlamasına ama herhalde bu, öyle, durup dururken olacak bir şey değildir. İnsanın aşamalar geçirerek yaşadığı bazı haller olmalı, değil mi?
Dedi: Evet, öyle…
Dedim: Burada durur mu bu iş? Me’yus, yani ümidsiz olan kişi sırf ümitsizlik haliyle kalır mı?
Dedi: Kalmaz. Mesela, böyle bir me’yusun gözüne, dini meselelere münafi en küçük ve zayıf bir emare, kocaman bir burhan olarak görünür.
Dedim: Yani kocaman bir delil…
Dedi: Burada da kalmaz. Böyle zayıf birkaç emareyi elde eder etmez.
Dedim: Ne yapar?
Dedi: Diğer emarelerin sevk ve yönlendirmesiyle ilan-ı isyan ederek İslam dairesinden çıkar, şeytanın ordusuna iltihak eder.
Dedim: Gerçekten bu büyük bir felakettir. Şu halde, bu gibi bir hastalığın pençesinde olan birine ne tavsiye edersiniz? Bunun bir hal ve şifa çaresi yok mu?
Dedi: Var. Olmaz olur mu? Allah (cc)’ın hudutlarını belirlediği dairede iyi iş yapamayanlar, o salih amellere muvaffak olamayanlar, ye’se düşmemek için şu ayete müracaat etsinler:
“(Ey Muhammed!) De ki: Ey kendilerine karşı günah işlemekte aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Zira Allah bütün günahları bağışlar. O, çok bağışlayıcıdır, çok merhametlidir.” (39/53)
Ucb
Dedim: Bir de “ucb” var. Kendini beğenme. Yeisle beraber en dehşetli hastalıklardan biri de budur, yanılıyor muyum?
Dedi: Hayır, isabet ettin…
Dedim: Şu halde, bunu açar mısın? Ucb’e giden adam hangi yolları kullanır, bu hastalık ona nasıl bulaşır?
Dedi: Arkadaş! Ümitsizliğe düşen adam, azaptan kurtulmak için, dayanacak bir noktayı aramaya başlar.
Dedim: Demek ki, ucb’un binasında ye’sin harcı vardır…
Dedi: Öyledir. Azaptan kurtulmak için dayanak noktası arayan adam, bakar ki, bir miktar hasenat ve kemalatı var.
Dedim: Yani yaptığı bir miktar iyilik vs.
Dedi: Evet. Ve adam, hemen o kemalatına bel bağlar.
Dedim: O iyiliklerine güvenir.
Dedi: Öyle güvenerek der ki: “Bu kemalat beni kurtarır, yeter” diye bir derece rahat eder.
Dedim: Yani. Açıkçası kendi kendini aldatır. O azıcık ameline güvenerek bir derece rahatlaması doğru olmadığına göre, o zaman, bunu nasıl tanımlamak gerek?
Dedi: İşte ucb dediğimiz şey budur. Kişinin amellerine güvenmesi ucbdur.
Dedim: Peki, bu hal insana ne yapar?
Dedi: İnsanı dalalete atar.
Dedim: Doğru yoldan çıkarır, saptırır yani! İyi ama neden?
Dedi: Yoldan çıkarır… Çünkü insanın yaptığı kemalat ve iyiliklerde hakkı yoktur.
Dedim: Hâlbuki insanlardan bir kısmı kemalat ve iyilikleri kendi el ve iradelerinin ürünü olarak telakki ederler.
Dedi: Kendilerini aldatıyorlar. Çünkü o kemalat ve iyilikler onların mülkü değildir ve o kemalat ve iyiliklere güvenemezler.
Dedim: Biraz açar mısın?
Dedi: Mesela… şuuri olmaksızın, senin lehine ve aleyhine çok fiiller cereyan etmektedir.
Dedim: Yani ben farkında olmadan, ben habersizken..?
Dedi: Evet. Ve o fiiller, şuuri oldukları halde, şuurun taalluk etmediğinden, sabit olur ki, o fillerin faili bir Sani-i Zi Şuur’dur.
Dedim: Tam anlamak istiyorum. Yani o fiiller, işler, hadiseler bilinçli bir plan ve program dâhilinde geliştikleri halde, ben bir ilişki ve münasebet kuramıyorum… Ve bu da göstermektedir ki, o fiilleri meydana getiren şuur sahibi bir yaratıcı vardır, böyle mi anlayayım?
Dedi: İyi. Daha da derinleşmen lazım. Dolayısıyla ne sen failsin ve ne de senin esbabın…
Dedim: Öyle ise, bir çözüm…
Dedi: Malikiyet davasından vazgeç. Kendini mehasin ve kemalata masdar olduğunu zannetme.
Dedim: Yani iyilik ve kemalatların asıl kaynağı ben değilim.
Dedi: Ve kat’iyyen bil ki, senden yalnız noksan ve kusur vardır.
Dedim: Nasıl?
Dedi: Çünkü su-i ihtiyarınla, sana verilen kemalatı bile tağyir ediyorsun.
Dedim: Yani kötü ve isabetsiz tercihlerimle fıtratımda bulunan olgunlukları, güzellikleri ve tertemiz duygu ve kabiliyetlerimi bile değiştiriyorumdur?
Dedi: Öyle! Ve bilesin ki, senin hanen hükmünde bulunan cesedin bile emanettir. Mehasinin hep mevhubedir; seyyiatın meksubedir.
Dedim: İyi kazanım ve güzel eylemlerim hep Allah (cc)’tan, O’ndan ihsan u ikramdır. Ve kötülüklerim ise, kendi iradi birikimim ve nefsimin topladıklarıdır… Netice?
Dedi: له الملك وله الحمد ولاحول ولا قوة الا بالله de.
Dedim: Yani, mülk Allah (cc)’ındır. Hamd de O’nadır. Ve kuvvet ve kudret ancak (ve ancak) O’nundur.
Gurur
Dedim: Efendim! Gururu da sormak istiyorum. Gurur ile hareket eden birisini ne gibi tehlikeler bekler?
Dedi: Evet, gurur ile insan, öncelikle, maddi ve manevi kemalat ve mehasinden mahrum kalır.
Dedim: Mesela?
Dedi: Mesela… Eğer gurur sevki ve nedeniyle, kişi başkalarının kemalatına tenezzül etmeyip, kendi kemalatını yeterli ve daha yüksek görürse, o insan nakıstır.
Dedim: Neden?
Dedi: Böyle gurur sahibi insanlar, malumat ve keşfiyatlarını…
Dedim: Yani bilgi, ilim, tespit ve keşiflerini…
Dedi: Evet. Bilgi ve keşiflerini daha üstün, daha yüksek görmekle,
Dedim: Ne olur?
Dedi: Eslaf-ı izamın irşadat ve keşfiyatlarından mahrum kalırlar.
Dedim: Yani bizden önceki büyüklerimizin irşad ve keşiflerinden, tespit, tecrübe ve yol göstermelerinden mahrum kalırız. Yani gururla hareket eden birisi böyle, mahrum kalır.
Dedi: Öyle. Ve ayrıca evhama maruz kalarak bütün bütün çizgiden çıkarlar.
Dedim: Vehim ve wesweselere maruz kalıp çizgiden saparlar…
Dedi: Evet.
Su-i Zann
Dedim: Eyyühel Üstad! Su-i Zann’a da temas eder misin?
Dedi: Evet. İnsan hüsn-ü zann’a memurdur. İnsan, herkesi kendisinden üstün bilmelidir.
Dedim: Aksi ile hareket edenler vardır. Bazı kötü düşüncelerini ve kötü ahlaklarını bu gibi hususlardan beri olanlara atanlar vardır.
Dedi: Doğru değildir. Kendisinde bulunan su-i ahlakı, su-i zann saikasıyla başkalara teşmil etmesin.
Dedim: Yani herkesi kendi gibi kötü ruhlu bilmesin…
Dedi: Öyle. Ve başkaların bazı hareketlerini, hikmetini bilmediğinden, takbih etmesin.
Dedim: Hakkında malumat sahibi olmadığı ve hikmetini de bilmediği başkalarına ait eylem ve amelleri kabih ve çirkin görmesin, öyle mi?
Dedi: Hikmetini bilmediği için kabih bilmesin.
Dedim: Bir örnek!
Dedi: Mesela, büyük seleflerimizin hikmetini bilmediğimiz bazı hallerini beğenmemek su-i zann’dır. Su-i zann ise, maddi ve manevi içtimaiyatı zedeler.
Dedim: Toplumsal hayatımızın, cemiyetimizin maddi ve manevi değerlerini zedeler, zarar verir.
Dedi: Öyle…
Dedim: Allah (cc) razı olsun.
____________
Not: Konular Mesnevi-i Nuriye’den, metinler ise tarafımdan oluşturulmuştur.
Not: Konular Mesnevi-i Nuriye’den, metinler ise tarafımdan oluşturulmuştur.
Muhammed Mehdi Gül / İnzar Dergisi / Aralık 2011
Bu haberler de ilginizi çekebilir
-
Yemek ve içmek insani ihtiyaçlardan biridir ama tabi ki bunları yerken ve içerken bir adabı ve usulü vardır. Su içerken sünnet olduğu için 3 yudumda ve besmeleyle başladığımız gibi yemek yerkende yemek duasını okuruz. İşte yemek duası elhamdülillah elhamdülillah elhamdülillahillezi et'amena ve segana uzun hali...
-
Kimileri sürekli rüya gördüğü gibi kimileri de çok az görebiliyor. Görülen rüyaların genellikle ne anlama geldiği merak ediliyor. Rüyaların bize bir işaret olup olmadığını merak edenler rüyaların dini tabirlerine bakıyor. Peki Rüyada yağmur yağdığını görmek ne anlama gelir? Rüyada yağmur yağdığını görmek neye işarettir? Dini rüya tabirleri
