Türkiye’de 22 bin 158 böbrek hastasının tek umudunu böbrek nakli. Böbrek yetmezliği olan hastalar, ölümle yaşam arasındaki tek bağ görevini gören diyaliz ile vücutlarındaki fazla sıvı ve atık maddeleri temizliyor. Türkiye’de hemodiyalize giren yaklaşık 56 bin hasta var, hastaların ifadesiyle diyaliz makinesi onlara böbrek görevi görüyor.

Diyarbakır’daki diyaliz hastaları, su içmeye hasret kaldıklarını belirterek, tek hayallerinin böbrek nakli olduğunu söyledi. Geçim konusunda da sıkıntı yaşadıklarını ifade eden hastalar, bakıcı maaşı almak istediklerini dile getirdiler.

10 yıldır böbrek hastası olduğunu dile getiren Mahmut Ceylan,  “5 yıl önce eşim bana böbreğini bağışladı. Bana bağışlanan böbrek de iflas etti. Haftada 3 defa diyalize giriyorum. Kayınvalidemden böbrek nakli için örnekler alındı ama benim vücuduma uymadı. Böbrek nakli bekliyorum. İnsanlarda yanlış dini inanışlar, mahalle ve aile baskısı, kadavradan organ bağışıyla ilgili temel kaygılar var. Burada özellikle din görevlilerine sorumluluk düşüyor.” dedi.

“Su içmek istiyoruz”

Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde böbrek bağışının olmadığını söyleyen Ceylan devamla, “Biz halkımızdan böbrek nakli bekliyoruz. Canlı olarak böbreğini veren çoktur ama bağış yok. Su içmek istiyoruz. Bağış bekliyoruz, insanlık bekliyoruz. Su içemiyoruz. Biri bana desin ki ‘Ben sana böreğimi vereceğim’ ben ona dairemi veririm. Yeter ki bir damla su içeyim. Su görünce içim gidiyor.” ifadelerini kullandı.

Kendilerine verilen kanın test edilmeden verildiğini ileri süren Ceylan şu ifadeleri kullandı: “Ben nakil olduğumda bana nakilden önce kan verildi, o verilen kandan dolayı şu an vücudum verilecek bir böbreği de kabul etmiyor.” diye konuştu.

“Benim yüzde 95 engelli raporum var ama bana bakıcı maaşı bağlanmadı”

Kendisine bakıcı maaşının bağlanmamasından yakınan Ceylan, “Biz çalışamıyoruz. Benim yüzde 95 engelli raporum var ama bana bakıcı maaşı bağlanmadı. Yetkililer bana ‘Sen ayaktasın’ diyor. Gelsinler buradaki halimizi görsünler. Ben şimdi batı illerinde olsaydım bana bakıcı parası verilirdi ama Diyarbakır’da verilmiyor. Verecekleri çok yüklü bir para değil. Sadece geçimimizi yapmak istiyoruz.” diye belirtti.

18 yıldır kronik böbrek hastası olan Ahmet Ağızboy ise artık böbrek nakli ile ilgili umudunun kalmadığını söyledi. Ağızboy, “Haftada 3 gün diyalize gelmekteyim. Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde fazla kimse bağış yapmıyor. Bu şekilde yaşam çok zordur. Batıda bağış daha fazladır. Bazı böbrek hastalarına bakıcı maaşı verilmiyor. Yüzde 90’ın üzerinde rapor alan hastalara ‘sen ayaktasın’ diye maaş bağlanmıyor. Bu hastaların bazıları aile reisidir. Böbrek nakli bekliyorum ama umudum yok.” şeklinde konuştu.

“Sadece böbrek nakli istiyorum”

Bedensel engelli oğlunun böbrek hastası olduğunu belirten Süheyla Ekici, “Oğlum 2 yaşındayken geçirdiği nöbet nedeniyle bedensel engelli oldu. Yıllar geçti oğlumun durumunun iyiye gittiğini gördüm. Ta ki 6 ay öncesine kadar. 6 ay önce oğlum böbrek yetmezliğinden rahatsızlandı. Şimdi diyalize getiriyorum. Oğlum böbrek hastası olmadan önce 80 kilo idi, şimdi 36 kiloya düşmüş. Vücudunda kas yok. Böbrek nakli bekliyoruz. Ben maddiyatı geçmişim sadece böbrek nakli istiyorum. Oğlumun bu durumu beni üzüyor.” dedi.

“Böyle yaşamak çok zor”

13 yıldır diyalize geldiğini dile getiren hasta Sadiye Korkutan, “Ailemden kimsenin böbreği bana uymadığı için nakil bekliyorum. Böbrek bağışı noktasında ümitsizliğim yok. Böyle yaşamak çok zor. Halsizlik ve bitkinlik bıktırıyor.” ifadelerini kullandı.

Bakıcı maaşına bağlanmak istediğini dile getiren Fatime Özmen de, sorunlarının çok olduğunu yetkililerin böbrek hastalarının durumu ile ilgilenmesi çağrısında bulundu.

Böbrek hastalarının arasında bulunan Suriyeli mülteci Reşit Bozan ise şu ifadeleri kullandı: “Suriye’nin Kobani kentinde Diyarbakır’a göç etmişim. 24 yıldır bende şeker hastalığı vardı, 2 yıldır diyalize geliyorum. Bu şekilde yaşamam bana zor geliyor. Böbrek bekliyorum. Olursa bakıcı maaşı da bekliyorum.” (M. Hüseyin Temel / Mustafa Kaynak – İLKHA)