Evet; aşkın yaşanmadığı bir evdeyiz. Bu eve Rahman-i sevda, muhabbet hiç uğramamıştı. Evin hanımı gün boyu televizyon başında; magazin, pembe dizi vs. programlar hiç aksatmadan, takip etme peşinde (!) Telefon elinde sabah dokuz kahvesi, akşam beş çayı ayarlamalarını yapma telaşında!... Evin babası; mesleği iddia oynatma. Evet, bak geçimini hiç alınteri dökmeden, kazanmak arzusundaydı! Hem de; gece demeden, gündüz demeden daha çok kazanmak için, tüm vaktini buna ayırmıştı. İşte; aşksız bir ...... kazan boldu, mal çoktu ama onların farkında olmadığı bir şey hiç yoktu! “Huzur!..” Evet, evde hiç kavga eksik olmazdı. Baba bir sineğin dahi uçmasından sinirlenir, büyük bir gürültü koparırdı... Anne, iki günde bir alışverişe çıkar ama hiçbir zaman bunlarla tatmin olmaz, daha fazla alışverişle mutlu olacağını sanırdı kendini böyle avuturdu... Evet, bu aşksız evde bir de yüreği kocaman bir çocuk vardı, âmâ bir çocuk... Adı Umut`du, niçin adını Umut koymuşlardı bilmiyordu. Neyin umuduydu? Kime umut olacak!... bilmiyordu. Yüreği dağlar kadar büyük olan Umut, hiç görmemişti. Göğün maviliğini, doğanın yeşilini, çiçeklerin rengini... Varlıkları sesinden, cüsseleri şeklinden tanırdı... Köpeği Yaman`ı çağırıp yanına oturtur, onun kulaklarını tutar, gözlerini eller, patilerine dokunur ve onu .... çalışırdı. Koyunu Minnoş`un yanına gider, saatlerce onu sever ve onunla konuşurdu. Yakınlarına meyvelerin ve sebzelerin rengini sorardı; “muz-sarı, elma-kırmızı, maydanoz-yeşil, patlıcan-mor” cevabıyla karşılanır. cevabıyla karşılaşır. Tekrar olarak kendine sorulduğunda; birçoğuna siyah cevabını verirdi! Belki de artık en çok sevdiği renk siyah olmuştu!... Umut babasının geldiğini duyunca, onun yanına koşar ve ona sokulurdu. Baba sevgisini, şefkatini yüreği yanarak hisse....... Babası tepki olarak: “Ne var! niye sokuldun? Cebimde para yok, çekil şöyle kenara!.. Babanın gündeminde, sadece para vardı. Oysa Umut`un tek isteği, başının okşanması ve küçük bir buse!.. Umut; yüreği dağlar kadar büyük olan Umut, seni anlayamamıştı ... Evet; aşksız evde, bir Umut vardı! Ama nasıl bir ümit? Gelecekte filizlenecek, boy verecek, aşka tutunacak Umut mu? Yoksa boş hülyalara yelken açacak, ilahi aşkı bulamayacak ve hidayetten nasiplenemeyecek bir Umut mu?..

Ahsen Kul / Adana - Yaş: 23

Sevgili Genç Kardeşlerimiz!
Bir ay boyunca gelen tüm yazılar içerisinde en güzel yazıyı gönderen kardeşimize bir kitap seti veya kaset vb. bir set hediye edeceğiz. Posta ile yazı gönderecek kardeşlerimiz yazılarının “Ayın Yazısı” seçilmesi durumunda, bizimle iletişime geçebilirler. Fakat özellikle dikkat etmenizi istediğimiz iki nokta var. Birincisi; gönderdiğiniz yazıların tamamen size ait olması gerektiği, yazınızda alıntı cümleler varsa bunları belirterek göndermeniz. İkincisi ise adınızı, soyadınızı, yazıyı gönderdiğiniz memleketi ve yaşınızı mutlaka belirtmeniz gerekmektedir. Bu hayırlı çalışmaya (yarışmaya) tüm genç kardeşlerimizin katkıda bulunmasını bekliyoruz.

Doğrugenç sayfasında sizden gelecek karikatür ve mini bulmacalara da yer veriyoruz. İlginizi bekliyoruz.
Yayınlanmasını istediğiniz yazılarınızı dogrugenc@dogruhaber.com.tr e-posta adresine mail olarak veya posta yolu ile gönderebilirsiniz.
Yazılarınızı eğer bilgisayarda yazıyorsanız bir sayfayı geçmesin. El yazınızla gönderecekseniz bir beyaz kâğıdı aşmasın. Gönderdiğiniz mektuplara “Doğru Genç” için diye not düşürmeyi unutmayın.