Üniversite’den çıktıktan sonra bursumun yatırılıp yatırılmadığını öğrenmek için bankanın çarşıda bulunan şubesine gitmiştim. Çarşıda sınıf arkadaşlarımdan biri olan Hüseyin ile karşılaştım. Selamlaşmadan sonra, bankadaki işimi Hüseyin ile beraber bitirip eve kadar yürüyecektik, dönüş yolunda nereden çıktığını bilmediğim Alevilik ve Müslümanlık konularını tartışmaya başlamıştık. Alevi olmadığını belirten ve de bunun yanında Müslümanlığı ağır bir dille eleştiren Hüseyin’in bu anlamsız tartışması beni oldukça şaşırtmıştı. Konuşmalarından Alevi olmadığını iddia eden Hüseyin’in artık bu düşünceyi savunan birisi olduğuna iyice kanaat getirmiştim. Galiba, savunduğu birtakım ideolojilerle bana Alevi olduğunu sindire sindire anlatmaya çalışıyordu. Ama Müslümanlığa yaptığı eleştiriler kanıma dokunuyordu.

Bazı sorularına cevap verdiğimde, Hüseyin’in buğday teninin yavaş yavaş kırmızılaştığını görüyordum. Ama Hüseyin de dersine iyi çalışmıştı ki; sorduğu birtakım sorulara cevap verememiştim. Sorduğu sorulardan bazıları saçma gibi görünse de kendimi cevap verme zorunluluğunda hissediyordum. Ama cevap veremiyordum.

İşte o an farkına vardım ki; onun bu anlamsız fikirleri karşısında neden ben hak olan davam için en az onun kadar çalışıp didinmiyordum. Bu düşünceler içerisinde kendime ders çıkarıp bol bol okumaya, bol bol araştırmaya ve hak olan davam için daha çok çalışmaya karar verdim.

Rabbim cümlemizi İslam davası uğruna çalışan ve bu yolda hizmetten geri durmayan Salih kullarından eylesin. Amin

Mücait Yüzgeç / Adıyaman / Yaş 18