Aile içinde disiplinin uygulanabilmesi için öncelikle yapılması gereken annenin yönetici konumunu koruması ve bunu asla çocuğun eline kaptırmamasıdır. Çünkü yönetimi çocuğun eline kaptıran, çocuklarının isteklerine koşturan aileler asla çocuklarını hayata hazırlayamazlar ve yönlendirmezler.

İçinde bulunduğumuz çağ öyle bir çağ ki pası bile paslandırıyor. Güveyi kemiriyor. Modern kültürün etkisiyle aileler şaşırtılıyor, tarumar ediliyor. İnsanların şuurları yanlış bilgiyle kirletildiğinden doğru ile yanlışı birbirinden ayırmak; ancak doğru ilim ile aklı doyurmaktan geçiyor.

Modern kültürle aile fertleri bireyselleştirilmeye, ilişkiler kopartılıp yuva dağıtılmaya çalışılıyor. Aile fertleri rolleri konusunda şaşırtılıp aile içi disiplin tarumar ediliyor. Küçüğün büyüğe saygısı, itaati; büyüğün de küçüğe karşı merhameti, vicdanı, sorumlulukları çalınıyor. Devamlı çocuklarını hoşnut etmeye yönlendirilen aileler, çocuklarına müdahale etmekten çekiniyor. Doğru bir birey yetiştirmenin yolunun; çocukları özgür bırakmaktan, onları hoşnut etmeye çalışmaktan geçtiği algısı yerleştiriliyor.

Hâlbuki bu durum çocukların felaketidir. Çünkü çocuklar hayat tecrübeleri olmadıklarından; kendileri için neyin hayırlı, neyin hayırsız olduğunu düşünecek olgunluğu ve zekâya sahip değiller. Eğitim tezgâhından geçmeye, yönlendirilmeye ihtiyaçları vardır. Fakat birçok aile bugün çocuğunun dar anlayışına göre hayatına yön çiziyor. Daha sonra da baş edemiyor. Örneğin birçok aile “Biz çocuğumuzun çizgi filmi yüzünden bir program izleyemiyoruz. Onunla biz de oturup gece yarısına kadar çizgi film seyretmek zorunda kalıyoruz. Ta ki uykusu gelip yatınca o zaman TV yönetimi elimize geçiyor” diyor. Üstelik çocuğu daha 5-6 yaşında olan aileler dahi bunu söyleyebiliyorlar.

Peki, böyle aileler çocuklarını büyüyünce nasıl zapt edecekler? Nasıl başka konularda frenleyecekler? Nasıl evin merkezinden indirecekler?

İndirmeleri çok zor olacağından hayatları hır gürle geçecek. Bunun örneğini çocuğu ergenliğe adım atan ailelerde yaşanan çatışmalarda görüyoruz.

Tabi ailelerin bu tuzağa kolayca düşmesinin de bir öyküsü var. Geçmişte aileleri tarafından baskı gören kimseler çocuklarına baskı yapmış olmaktan korkuyorlar. Bu durum onların birkaç adım geriye çekilmelerine neden oluyor. Bastırılmış duygularının hesabını yaptıklarından orta yolu bulamıyorlar. Çocuklara kural koymayarak, sınır çizmeyerek; sınırsızlığa, asiliğe yönlendirmiş oluyorlar.

Aileler çocuklarına her konuda kural koymalı ve uygulanması konusunda disiplinli davranmalıdırlar.

Çocuğa Yeme-İçme Konusunda Belli Kurallar Koymak

Birçok aile, çocuklarını daha bebeklikten itibaren içinde neyin olduğunu bilmediği pudinglerle, bebe bisküvileriyle, hazır sütlerle besliyor. Böylece...