Mehmet Zülküf Yel / İnzar Dergisi

 

Hazreti Nuh(a.s)’un kıssasına göz attığımız zaman, gözümüze şu hususlar çarpar:

Birinci hususu geçen yazımızda açıklamıştık. Şimdi kaldığımız yerden ikinci husustan devam edelim konumuza.

2-) İslam’ı yaşamada, İslami mücadelede ve peygamberlerin temel misyonu olan İslam davetinde en önemli hususlardan birisi de; davette kararlılık, istikrar ve sebattır. İslam davetçileri, toplumun gidişatını dert edinmeli, toplumun Rabbani mecrada değişim ve dönüşümünü hayatının temel sorunu olarak kabul etmelidir. İslam davetçisi, tüm hayatını bu eksende şekillendirmelidir.

Bu yolda verilen mücadelede meşru bütün unsurlar devreye sokulmalı, her saha mücadele alanı olarak kabul edilmelidir. Toplumların ve bireyin değişimi hususunda revaçta olan bütün sosyal, siyasal ve ekonomik değişim araçlarından istifade edilmelidir. Davetçinin yükümlü olduğu misyonun ifası cihetinde tüm yollar denenmelidir. Davet çağrısı, her yönü ile toplumsal yaşamın ve gündemin bir parçası haline getirilmelidir. Bu süreçte davetin muhataplarının davet çağrısına kulak vermemeleri ve diretmeleri, davetçileri ümitsizliğe sevk etmemelidir. Davetçinin davet ısrarı, muannidlerin reddediş ve karşı koyuşlarından daha güçlü olmalıdır.

Dedi ki: “Rabbim, gerçekten kavmimi gece ve gündüz davet edip durdum.”

“Fakat davet etmem, bir kaçıştan başkasını arttırmadı.”

“Doğrusu ben, onları bağışlaman için her davet edişimde, onlar parmaklarını kulaklarına tıkadılar, örtülerini başlarına çektiler ve büyüklük tasladıkça büyüklük gösterip direttiler.’

“Sonra onları açıktan açığa davet ettim.”

“Daha sonra (davamı) onlara açıkça ilan ettim ve kendilerine gizli gizli yollarla yanaşmak istedim.” ( Nuh:5-9)

3-) İslam davası insanlara ulaştırıldığı zaman, davetin reddi durumunda dünya ve Ahirette karşılaşılacak neticeler açıkça topluma izah edilmelidir. İnsanlara, yaradılışlarının temel misyonu en sade ve herkesin anlayacağı bir dil ve üslup ile anlatılmalıdır. İnsanlığın serüveninin tüm aşamaları, ölüm ve hayat arasındaki ilişkinin niteliği ortaya konulmalıdır. Hayatın temel ve en önemli meselesinin kulluk olduğu, insanlık serüveninin bu eksende şekillendiği ifade edilmelidir.

And olsun, Nûh`u kendi kavmine peygamber olarak gönderdik de, "Ey kavmim! Allah`a kulluk edin. Sizin için O`ndan başka hiçbir ilah yoktur. Şüphesiz ben sizin adınıza büyük bir günün azabından korkuyorum" dedi. ( Araf:59)

4-) İnsanoğlunun karşılaştığı bütün musibet ve sıkıntıların temelinde, insanoğlunun kendi tasarruf ve eğilimleri yatmaktadır. Maddi ve manevi mahrumiyetler, Sünetullah ve Kitabullah’ın hudutlarını zorlama ve bu hudutlara uymama eğilimi içerisine girmekten kaynaklanmaktadır. Sosyal ve tabii...