Abdulkadir hoca elindeki tarih kitabının içindeki sayfalarına dalıp gitmişken bakışlarını aniden önündeki kitaptan ayırarak duvarda asılı olan saate çevirince gazeteye geç kaldığını fark ederek hemen yerinden doğrulup kitabı çantasına koyarak kapıya yönelince hanımı mutfaktan çıkarak yarı esprili bir dille: “Böyle giderse evimiz yakında kütüphaneye dönecek” deyince Abdulkadir hoca tebessüm dolu bakışlarını eşinden esirgemeyip yumuşak bir dille: “Hiçte fena olmaz” dedikten sonra kapıyı açıp ayakkabılarını giymeye çalışırken eşi bir şeyler hatırlatma gereksinimi duyarak duygu yüklü bir sesle: “Bu akşamı nasıl ihya edeceğiz?” dedi. Hocanın alnında o bildik ifade tekrardan belirleyip biraz düşünür gibi yaptıktan sonra: “Günlerden Cuma gecelerden ise bin aydan daha hayırlı olan Kadir gecesi böylesi güzel bir geceyi Allah nasip ederse inşallah ailece ihya ederiz” diyerek hanımına son kez bakıp: “Allah’a emanet ol esselamünaleyküm” demesiyle hızlıca dış kapıya doğru yönelmesi bir oldu. Kocasının arkasından uzun uzadıya bakıp mırıldayan bir sesle: “Allah’ım içimden geçenleri sen hayra çevir” diyerek kapıyı kapatıp içeriye geçti. Abdulkadir hoca Sütlüce’deki evinden çıkarken uzun bir zamandan beri kendisini takip eden sivil polisleri düşününce ezici bir bakışlarla kaldırıma bakıp: “İnşallah bayram bitene kadar keyfi bir uygulamayla beni rahatsız etmezler” diye düşünürken önce binlerce dava arkadaşını sonra meslektaşları olan yazarların hatırlayıp: “Kim istemez ki böylesi güzel bir günü ailesi, sevdikleriyle beraber geçirmeyi ki?” demekten de kendini alamadı. Tam da durağa varmak üzereyken uzun boylu, siyah gözlü, yüzü esmere çalan sivil polis, hocaya iyice yaklaşıp yüzünü buruşturarak sert bir ses tonuyla: “Dur hoca!” deyince Abdulkadir hoca, şaşırmış gibi kendisinin durmasını isteyen polise sert bir şekilde bakıp: “Niiçin?” dedi. Polis soru karşısında küçümser gözlerle hocaya bakıp elindeki polis kimliğini göstererek: “Örgüt üyeliğinden dolayı tutuklusunuz hayde gidiyoruz” diyerek yanındaki polislere araca bindirme talimatını verirken Abdulkadir hoca durağa doğru son kez bakıp her sabahki alışkanlıklarını, anılarını hatırlayıp dua alemine dalarak: “Allah’ım! Yusufi medresedeki kardeşlerimle beni rızıklandıranlardan eyle!” diyerek ellerinden tutan polislerle beraber sessizce yürümeye başladı.

Cuma Karakoç / İstanbul - Yaş: 26
 

Sevgili Genç Kardeşlerimiz!
Bir ay boyunca gelen tüm yazılar içerisinde en güzel yazıyı gönderen kardeşimize bir kitap seti veya kaset vb. bir set hediye edeceğiz. Posta ile yazı gönderecek kardeşlerimiz yazılarının “Ayın Yazısı” seçilmesi durumunda, bizimle iletişime geçebilirler. Fakat özellikle dikkat etmenizi istediğimiz iki nokta var. Birincisi; gönderdiğiniz yazıların tamamen size ait olması gerektiği, yazınızda alıntı cümleler varsa bunları belirterek göndermeniz. İkincisi ise adınızı, soyadınızı, yazıyı gönderdiğiniz memleketi ve yaşınızı mutlaka belirtmeniz gerekmektedir. Bu hayırlı çalışmaya (yarışmaya) tüm genç kardeşlerimizin katkıda bulunmasını bekliyoruz.

Doğrugenç sayfasında sizden gelecek karikatür ve mini bulmacalara da yer veriyoruz. İlginizi bekliyoruz.
Yayınlanmasını istediğiniz yazılarınızı dogrugenc@dogruhaber.com.tr e-posta adresine mail olarak veya posta yolu ile gönderebilirsiniz.
Yazılarınızı eğer bilgisayarda yazıyorsanız bir sayfayı geçmesin. El yazınızla gönderecekseniz bir beyaz kâğıdı aşmasın. Gönderdiğiniz mektuplara “Doğru Genç” için diye not düşürmeyi unutmayın.