Türkiye’de Tevhidî düşünceye mensup Müslümanlar olarak epeydir Şubat ayını Şehadet ayı, Şehidleri anma ayı olarak ihya etmeye çalışıyoruz. Yazılar yazıyoruz, paneller yapıyoruz ve açık oturumlar düzenliyoruz. Konu şehadet olunca kendimize Kur’dan ve Sünnetten bolca destek buluyoruz, ayrıca elhamdülillah İslam tarihinin ilk günlerinden zamanımıza kadar örnek gösterilecek, hayat hikâyesi anlatılacak çokça şehidimiz de var. Sizlerin de şahid olduğu gibi bu etkinlikler oldukça canlı ve coşkulu geçiyor.

Fakat samimiyetle belirtmeliyim ki, bir kaç yıldan bu yana şehadet hakkında yazarken ve konuşurken epeyce zorlanıyorum. Bir şeylerden kaçıyor gibiyim, bir şeylerin üzerini örter gibiyim, bunu okuyucular da biliyor, dinleyiciler de biliyor.

Hepimizin içinde gizlediğimiz bazı sorularımız var, kalbimizin tam orta yerini sızlattığı halde, bir kurt gibi içimizi kemirdiği halde dışarıya vuramadığımız bir şeyler var, öyle değil mi?

Yüreklerimizin derinlerindeki bu kahredici gerçeğe ya hiç dokunamadan geçiyoruz veya sonraya bırakıyoruz yahut yüzeysel bir şekilde hemen geçiştiriveriyoruz.

Sözü hiç dolaştırmadan sonunda söyleyeceğimizi hemen başında söyleyelim:

Size soruyorum, Allah için doğru cevap veriniz;

...