Hiçbir Müslüman`ın diğer mümin için beddua etmesini dinin tasvip etmediğini ifade eden Fırıncı sözlerine şöyle devam etti:

`Ferdi bir şey olabilir. Anı olarak hoşuna gitmemiş bir hadiseye karşı böyle bir olmuş. Ama tamamen yanlıştır. Müslüman bir Müslüman`ın kusurunu da görse ona iyilikle davranarak ondan vazgeçirmektir görevi. Bediüzzaman kendisine zülüm edildiği halde beddua etmiyor.

YANLIŞ OLDUĞUNU BİZDEN İYİ BİLİR

Bediüzzaman, Eskişehir Hapishanesi`nde kışın ortasında kendisini camı kırık tek kişilik bir hücreye atıp, idamla yargılanması için iddianame hazırlayan Eskişehir savcısına hiddet edip beddua etmek istemiştir. Ama bahçede oynayan çocuğun, savcının kızı olduğunu öğrenmesi üzerine, o masum yavrunun zarar görmesinden ürktüğü için beddua etmekten kaçınmıştır. Beddua etmek istediği kişiye ve ailesine dua ediyor. Bediüzzaman daima uygun görmediği bir şey olduğunda bile lütufla karşılık verebilir.

 

 

Fırıncı, Bediüzzaman`dan örnek vererek şöyle dedi:

`Mademki nur-u hakikat, imana muhtaç gönüllerde tesirini yapıyor; bir Said değil, bin Said feda olsun. Yirmi sekiz sene çektiğim ezâ ve cefalar ve maruz kaldığım işkenceler ve katlandığım musibetler hep helâl olsun. Bana zulmedenlere, beni kasaba kasaba dolaştıranlara, hakaret edenlere, türlü türlü ithamlarla mahkûm etmek isteyenlere, zindanlarda bana yer hazırlayanlara, hepsine hakkımı helâl ettim` diyor.`