Hüseyin Taşova, yazdı.

SİZİN ÇOCUKLARINIZ, TORUNLARINIZ CAMİYE GELİYOR MU?

On kişilik bir dost gurubumuzla ailelerimizle beraber her yıl dostlarımızın yaşadığı bir ilde buluşur hasret gideririz… İki yıl önce sıra Antakya’daki dostumuz Turan Kala kardeşimizde idi.

Orada güzel hatıralarımız oldu. Bir günümüz Halep’i ziyaret etmekle geçti. Güzel ve anlamlı bir ziyaretti.

Ben özelikle Zekeriya Aleyhisselamın kabrini ziyaret esnasında çok mutlu oldum. Bir de orada bize Araplarla ilgili olarak anlatılanların yanlışlığını gördüm. Camilerin lavaboların temizliği dikkatimi çekti.

İkinci gün Antakya şehir merkezini gezdik. Öğle namazına yakın Habibi Neccar camiine geldik; ziyaretimizi yaptık, ezan okundu camiye girdik. Sünneti kıldık farza başladığımız zaman iki güzel çocuk caminin geniş olan penceresine oturmuşlar oynuyorlardı.

Biz farzda iken oyunlarına devam ettiler. Selam verince yaşlı bir amca hızla çocukların yanına gitti onlara birer tokat attı. Ellerinden oynadıkları tespihleri aldı ve huşu (!) içinde namazın son sünnetine durdu.

Duamızı yaptık camiden çıktık. Ben hemen hacı emmimin peşine takıldım. Yanına vardım ve nazikçe “Bak amca bu senin yaptığın yanlış olmadı mı? O çocukların kalbini kırdın” dedim.

Amca hiddetle:

“Cami burası! Çocuk bahçesi mi oyun alanı mı?” dedi.

“Ama onlar daha çocuk! Öyle öyle alışacaklar” dememe  kalmadı bir Hacı Emmi daha ona destek verdi.

Bizim arkadaşlardan birisi yanımıza geldi. Hacı Amcaya Peygamberimizin çocuklarla ilgili yaptıklarını tavsiyelerini söylemeye başladı ama Hacı Amca hışımla:

“Peygamberi bu işe karıştırma!” dedi.

“Peygamberimizden başka bu işe kim karışacak? Onu da ben anlayamadım” dedim.

Biz konuşurken Cami imamı da yanımıza geldi ve hacı emmilere yaptıklarının yanlış olduğunu söylemeye çalıştı ama o da fırçadan nasibini aldı.

İmam efendi bunun üzerine onlara biraz da sert çıkarak:

“İşte böyle yanlışlar yapıyorsunuz gençleri, çocukları camiden soğutuyorsunuz! Yıllardır bu camiye geliyorsunuz namaz kılıyorsunuz. Sizin çocuklarınız, torunlarınız camiye geliyor mu?” dedi.

 İşte film orada koptu!

Bu soru üzerine başka hiçbir kimsenin söyleyecek sözü kalmadı.

Hacı Amca ardına bakmadan evine yol aldı…

Biz de kendi illerimize doğru yola çıktık.

Herkese hayırlı yollarda, “Hayırlı” yolculuklar…

Eyvallah…