Bilim insanları, bu görüntülerle Dünya’nın ana yıldızı hakkında; manyetik alanı, 11 yıllık aktivite döngüsü ve güneş rüzgarı gibi birçok bilinmeyeni çözmeyi umuyor.
Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Çarşamba günü Mart ayında çekilen ve Solar Orbiter’ın üç farklı cihazıyla elde edilen görüntüleri paylaştı. Bu görüntüler, yaklaşık 65 milyon kilometre (40 milyon mil) mesafeden Güneş’in güney kutbunu gösteriyor. Görüntüler, Güneş'in maksimum aktivite döneminde çekildi. Kuzey kutbuna ait görüntülerin ise halen dünyaya iletilme sürecinde olduğu belirtildi. ESA ve ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) işbirliğiyle geliştirilen Solar Orbiter, 2020 yılında Florida’dan fırlatılmıştı.
Bugüne kadar Güneş’e hep aynı açıdan, Dünya’nın ve Güneş Sistemi’ndeki çoğu gezegenin döndüğü "ekliptik düzlem"den, yani ekvatorundan bakılabiliyordu. Ancak Solar Orbiter, Şubat ayında Venüs’ün yerçekiminden yararlanarak yaptığı manevrayla bu düzlemin dışına çıkarak Güneş’i ekvatorunun 17 derece altından gözlemlemeyi başardı. Gelecekteki benzer manevralarla bu açı 30 dereceyi de aşacak.
"Daha iyisi yolda. Şimdiye kadar gördüğümüz sadece ilk bakış," diyen Max Planck Güneş Sistemi Araştırma Enstitüsü’nden (Almanya) Güneş fizikçisi Sami Solanki, uzay aracının Polarimetrik ve Heliyoseismik Görüntüleyici cihazının bilimsel ekibine liderlik ediyor. Solanki, uzay aracının önce güney kutbu, ardından kuzey kutbunu gözlemlediğini ve kuzey kutbu verilerinin önümüzdeki haftalarda veya aylarda ulaşacağını söyledi.
Solar Orbiter, Güneş’in manyetik alanı, aktivite döngüsü ve Güneş rüzgarı gibi çeşitli fenomenleri inceliyor. Güneş rüzgarı, Güneş’in en dış atmosfer katmanından sürekli ve yüksek hızda yayılan yüklü parçacıklardan oluşuyor ve tüm gezegenler arası uzayı dolduruyor.
"Ne bulacağımızdan tam olarak emin değiliz; daha önce hiç bilmediğimiz şeylerle de karşılaşabiliriz," dedi Solar Orbiter’ın Aşırı Morötesi Görüntüleyici cihazında İngiltere ortak baş araştırmacısı olan University College London’dan Güneş fizikçisi Hamish Reid.
Güneş, sıcak ve elektrik yüklü gazdan oluşmuş devasa bir küre. Hareketleri sırasında güçlü bir manyetik alan oluşturuyor ve bu alan yaklaşık her 11 yılda bir güneyden kuzeye ve tekrar güney kutbuna dönerek tersine dönüyor. Bu manyetik alan, yüzeydeki daha serin ve koyu görünen güneş lekelerinin oluşmasına neden oluyor. Döngünün başında güneş lekeleri az sayıda olurken, döngü ilerledikçe bu sayılar artıyor ve ardından döngü başa dönüyor.
Reid, "Bu döngüyü tam olarak anlayabilmek için Güneş’in tepe ve dip noktalarında (kutuplarında) neler olduğunu bilmiyorduk," diye ekledi.
Güneş’in çapı yaklaşık 1.4 milyon kilometre (865.000 mil), yani Dünya’dan 100 kat daha geniş.
