Bismihi Teâla
Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al.
Eskilerin, aile kurmaya niyetlendiklerinde
temel aldıkları argümandı bu.
Zira kızı yetiştiren en etkili aktörün anne olduğuna inanılırdı.
Haksız da sayılmazlardı.
Marifet, sanat erbabı dahi ürünün ucundan ne olduğunu pekâlâ bilir.
Kapsamlı düşünüldüğünde ürün sisteminin çıktısı değil midir?.
Öz anlatımla ne ekersen onu biçersin.
Sahi ‘eğri otur, doğru konuş’ sözü kendimize
doğrultmanın, söyletmenin anı gelmedi mi?
Sokak, cadde görüntülerini siz nasıl okuyorsunuz?
Bilmem.
Bana göre denize düşen yılana sarılır misalince…
Rahat gençlik, rahat gaza geliyor.
Öyle rahat ki,
Tutunduğu dalın bile farkında değil.
Dedik ya, denize düşen yılana sarılır.
Vaziyetten lemananların sureti pek değişmiyor.
Yani ‘Akıl veren çok olur lakin ekmek veren az’ tutumundan
farksız değil.
Eleştiri olsun,
Yanlışa prim verilmesin,
Eyvallah!
Âmâna, elin ağzına sakız olma!
Tırnağın varsa, başını kaşı.
Günümüzde tahsil olanağının önünde pek engel yok.
Bir değil birden fazla üniversite okumak alelade…
Buna rağmen diplomalı işsizler dizisi günbegün artıyor.
Genç yaşın geçmesiyle memnuniyetsizlik de artıyor.
Masabaşı işe masalar yetmiyor, maalesef.
Topraktan çekilen ayak, iş görmeyen el
debriyaja basıp boşa, boşluğa gittiğinin farkında mı?
‘Alın teri dökmek’,
‘Çalıştığının karşılığını almak’,
‘Herkese ancak çalıştığının kadarı vardır.’
Tüm bunların üzerinde kafa yormak gerekmez mi?
Hisse:
El elin eşeğini türkü çağırarak arar.
Kalın sağlıcakla…