Bu karar, Gazze Şeridi'ndeki insani durumun felakete dönüşmesi ve her iki siyonist bakanın Filistinlilerin yerinden edilmesini desteklemesi ile savaşın tırmanmasına katkı sağlamaları nedeniyle gündeme geldi.
Gazete, bu önerinin daha önce Muhafazakâr Parti hükümetinde dışişleri bakanı olan David Cameron tarafından gündeme getirildiğini, ancak şu anki Başbakan Keir Starmer hükümetinin henüz nihai bir karar almadığını belirtti. Ancak son haftalarda bu adıma destek veren çevrelerin sayısında artış olduğu, özellikle de Londra’nın Paris ve Ottawa ile birlikte israilin Gazze’deki saldırılarını kınamasının ardından bu desteğin hızlandığı vurgulandı.
Amerika Birleşik Devletleri’nin bu yaptırım fikrine açıkça karşı çıkmadığı ve özellikle Başkan Donald Trump’ın “bu duruma bir an önce son verilmesi” çağrısının ardından, bu konuda belirgin bir direnç göstermediği bildiriliyor.
Gazeteye konuşan yetkililere göre, İngiltere hükümeti şu anda israilin Gazze’ye insani yardım girişine ciddi ölçüde izin verip vermeyeceğini izlemekte. Eğer böyle bir adım atılırsa, İngiltere'nin Ben Gvir ve Smotrich’i “kara listeye” alma kararını erteleyebileceği düşünülüyor. Özellikle iki bakanın Filistinlilerin zorla yerinden edilmesine verdiği açık destek ve bunun uluslararası hukukun ihlali anlamına gelmesi, yaptırım gerekçesi olarak öne çıkıyor.
Her iki isim de israilin Gazze’deki askeri operasyonlarının genişletilmesinin en büyük savunucularından sayılıyor.
Ayrıca İngiltere, Norveç, İspanya ve İrlanda’nın son dönemde aldığı bağımsız Filistin Devleti’ni tanıma kararına katılma konusunda da hâlâ kararsız. New York Times, Fransa’nın İngiltere’yi bu adımı birlikte atmaya ikna etmeye çalıştığını, özellikle haziran ayında planlanan uluslararası zirve öncesi bu konuda eşgüdüm sağlamak istediğini aktardı. Ancak bazı İngiliz diplomatlar, bu tanımanın zamanlamasının sahadaki durumu değiştirmeyeceğini savunuyor.
Londra’daki iç tartışmalarda da, Dışişleri Bakanlığı’nın daha ilerici bir tutum benimsediği, buna karşılık Başbakanlık Ofisi’nin daha temkinli davrandığı açıkça görülüyor. Başbakan Keir Starmer’ın hem partisinin içinden hem de Birleşik Krallık’taki insan hakları savunucularından artan baskı gördüğü belirtiliyor.