TOPLUM BU GERÇEĞİ NEDEN KABUL ETMİYOR?
Bunun üç nedeni öne çıkıyor:
1- İslam topraklarında kurulan imparatorluklar, 'Kurulu Nizama' dokunmayan dindarlığı, yüzyıllar boyunca, teşvik edilecek , ödüllendirilecek kimlik sınıfında gördüler. Doğruyu görünce şükreden - teşekkür eden, haksızlığı görünce gözlerini kapatıp yok sayan bir tipi 'örnek mü`min' diye topluma tanıttılar. Halka gerçek dindarlık budur, dediler. Halk bu yoğun ve sürekli propagandanın etkisi altındadır. Bunun için halkın gözünde'gerçek dindarlık' yönetenlerin ceza vereceği değil ödüllendireceği bir vasıftır.
Toplum, din uğruna sıkıntı çekmeyi göze alamıyor, sıkıntı çekeni de anlayışla karşılamıyor. Toplumun önemli bir kesiminin zihninde 'insan dindarlaştıkça dünyalık kazanmalıdır' eğilimi vardır. Kendisine dikte edilen bu eğilim yüzünden; başını derde sokan dindarı, garip, ebleh, zavallı görüyor. (Toplumun bu eğilimi bilindiği için 1950`lilerden önce sistemi rahatsız eden pek çok dindar, 'meczup'denilerek cezasız bırakılır; toplumun zihnindeki bu düşünceden hem yararlanılır hem o düşünce güçlendirilirdi.)
2- Toplumun bir bölümü, gerçeklerden habersizdir. Özellikle yöremizde müşterek güçlerin bir dönem İslam`a karşı giriştikleri çabaları duymamış.
3- Modern çağ, bir aldatma çağıdır. Batı üç yüzyıldır, 'din çağı geçti, ideolajiler çağındayız' düşüncesini toplumun zihnine kazıyor. Toplumun bir kesimi, özellikle modern eğitimden geçen genç kesim, bu propagandanın etkisinde...' Bu çağda dinin, uğruna hapis yatılacak kadar değer görebileceğine inanmıyor. Dini bir tür entelektüellik malzemesi görenlerin çürük bir ideoloji uğruna hapis yatmayı anlıyor, insanların kedilerini dinsizlik uğruna mağdur etmelerini, mağdur olmayı göze almalarını anlıyor. Milliyetçilik uğruna can verenleri kutsuyor. Ama din uğruna fedakarlığı kavrayamıyor. Allah için yapılan fedakarlığın altında 'başka şeyler' arıyor, bir 'aldatılma, bir 'kandırılma' bulmaya çalışılıyor.
4- Son bir kesim için, din varla yok arasındadır. O kesim, hırsızlıktan içeri girmeyi 'insan paraya göz diker olur. Böyle şeyler' diyerek, bir kuşku üzerine kız kardeşini öldüreni 'Namus uğruna hapis yatmak erkekliktir' diyerek; keyfi için adam öldüreni 'Kimse boşuna öldürmez' diyerek onaylıyor, 'Ben, Allah için hapse girdim' diyene 'Olamaz' diyor. Çünkü onun dünyasında böyle bir 'değer' yok. Dine kendinde bir yer ayıramıyor. 'Ben inanıyorum' dese de dindarlık ona inandırıcı gelmiyor.