Nature dergisinde yayımlanan araştırmaya göre, haftalık açlık döngüleriyle desteklenen tamoksifen tedavisi, meme kanseri tümörlerinin genetik yapısında köklü değişiklikler oluşturuyor. Araştırmada, hem fare modellerinde hem de klinik denemelere katılan hastalarda, kortizol (stres hormonu) ve progesteron seviyelerinde ciddi artış gözlendi. Bu hormonlar, GR (glukokortikoid reseptörü) ve PR (progesteron reseptörü) üzerinden hücre çekirdeğinde etki göstererek kanser hücrelerinin büyümesini baskılıyor.
Araştırmada oruç tutan veya FMD uygulayan farelerde ve hastalarda, kanser hücrelerinin genetik materyalinde, özellikle H3K27ac isimli “aktif genetik işaretleyici” bölgelerinde epigenetik yeniden programlama gözlendi.
Bu durum, kanser hücrelerinin büyümesini tetikleyen AP‑1 adlı gen ailesinin etkisini azaltırken, tümör baskılayıcı olan GR ve PR sinyallerini güçlendirdi.
Klinik deneylerde FMD uygulanan meme kanseri hastalarında da benzer şekilde kortizol ve progesteron seviyelerinde artış yaşandı. Üstelik tümör örneklerinde bu hormonların aktivasyonu ile tümör hücrelerinin çoğalma kapasitesi arasında ters ilişki tespit edildi.
Bu da hayvan modellerindeki gözlemlerin insanlarda da geçerli olduğunu gösteriyor.