Geçen hafta..
Afganistan'ın..
2001 yılında başlayan..
Ve tam 20 yıl devam eden..
Amerika ve avanesi tarafından işgalinden..
Kurtarılmasının ikinci yıldönümüydü.
Geçen gün de..
Yine aynı Afganistan'ın..
İngilizler ‘in..
1838'de başlayan..
Ve ama mağlûp olup çekildikten sonra..
Yenilgiye doymayıp tekrarla..
Direkt ya da dolaylı işgalleri sonrası..
En son 1919'da..
Tam bir hüsran içerisinde..
Defolup gitmesinin..
104.Yıldönümüydü.
Arada vuku bulan..
Ve de Sovyetler Birliği'nin çöküşünü sağlayan..
Rus işgalini ise..
Zaten biliyorsunuz.
Son işgalin bitişi üzerinden..
Koskoca iki sene geçmesine rağmen..
Düşmanların beklentisi aksine..
Ekonomisi..
Güvenliği..
İç barışı ve huzuru..
Olması gerekenden..
Çok çok daha müspet seyrediyor elhamdulillah.
Lâkin..
Bu iki koca senede..
Değişmeyen tek şey..
Tek bir ülkenin dahi..
İslâm Emirliği yönetimini..
Resmî anlamda..
Henüz tanımıyor olması!
Gerçi..
Geçen hafta..
Bizzat..
Molla Abdulgani Biraderin başkanlık yaptığı..
Afgan heyetin..
Türkiye'de üst düzeyde..
"Resmî ziyâret" kapsamında ağırlanması..
Gayet iyi bir gelişme olarak değerlendirildi ise de..
Böylesi somut adımlardan bahseden olmadı şimdiye dek.
Bu vesileyle..
Bir kez daha ifade etmek isterim ki..
Afganlar..
Kendilerini ilk tanıyan ülkenin..
Türkiye olması beklentisindeler.
Şayet..
Hükûmet yetkilileri..
Böyle bir sorumluluğu..
Tek başına kaldıramama şeklinde..
Bir çekince içerisindeyse hâlâ..
Önceki çağrıyı..
Buradan..
Bir kez daha hatırlatayım:
Çağırın..
İran'ı..
Pakistan'ı..
Katar'ı..
Malezya'yı..
Belki..
Kuveyt'i
Ve hatta..
Rusya'yı.
Çin'i..
Ortak bir biçimde..
Beraberce tanıdığınızı ilân edin!
Korkmayın!
Başınıza bir şey gelmez.
Hem..
Bu büyük şeref de..
Size yazılmış olur.