Tüm mesele burada..
Hangisini tercih edeceğimiz önemli
Dünya'yı mı Âhiret'e..?
Âhiret'i mi, Dünya'ya..?
Kalıcı olan Allah'ı, Rasûlünü ve de Allah yolunda cihadı mı..?
Yoksa dünyada kalacak, Âhiret'e götüremeyeceğimiz şeylerden aldığımız geçici çıkarları mı..?
Âyetteki uyarı çok açık!
"De ki: Eğer babalarınız,
oğullarınız,
kardeşleriniz,
eşleriniz,
aşiretiniz,
kazandığınız mallar,
durgunluğundan endişelendiğiniz bir ticaret
ve hoşlandığınız meskenler
size
Allah’tan,
Rasûlünden
ve O’nun yolunda cihaddan
daha sevimli ise,
artık Allah buyruğunu gerçekleştirinceye kadar bekleyin. Allah fasık kimseleri hidayete erdirmez." (Tevbe Sûresi-24)
Hiç yoruma, te'vile ihtiyaç bırakmıyor..
1-Babalarınız..
2-Oğullarınız..
3-Kardeşleriniz..
4-Eşleriniz..
5-Aşiretiniz..
6-Kazandığınız mallar..
7-Durmasından endişelendiğiniz ticaret..
8-Hoşlandığınız evleriniz..
Evet, bunların olması gerekenden daha fazla sevilmesi hakkında apaçık bir uyarı..
Dikkat edilirse..
Bunlar sevilmesin istenmiyor..
Bilakis, fıtraten bunlara sevgi duyulur..
Hatta bu sevgi veya önemseme zaruri bir durum..
Mesele bu değil..
Mesele..
Onların şu 3 şeyden daha fazla sevilmesi..
Şu 3 şeyden..
1-Allah'tan..
2-Rasûlünden..
3-O'nun yolunda cihad etmekten..
Hele bu son madde..
Allah yolunda cihad etmekten hoşlanmamak..
Veya dünyalıkları ona tercih etmek..
Sanırım, yaşadığımız şu dönemde de Ümmet olarak..
Hatta bir adım daha gideyim, İslami hareketler olarak..
Asıl çıkmazımızı göstermiyor mu?!
Sahi..
En sonuncusu..
Geçen hafta Fas'ta..
10 yıllık bir hükümet sürecinden sonra..
Maalesef hüsranla biten..
"Batı Demokrasisi" diye tutturmuş giden..
İslami yapıların yaşadığı hal bir bir ortadayken..
Diğer yandan..
İzzeti ile cihad eden..
Filistinlilerin..
Afganların..
Ve de onlar gibilerinin yaşadığı zaferler..
Bize bunu anlatmıyor mu?!
"Peki, öğüt alan yok mu?!" (Kamer Sûresi)