Hamd âlemlerin Rabbine, salât ve selam da O`nun pak Rasûlüne olsun.

Bazı cümleler vardır ki onları söylemek için ömür harcanır. Bazı cümleleri kurmak için, insanın malından, mülkünden, evlad u iyalinden vazgeçmeyi göze alması gerekir. Hatta bazı cümleleri kurmak, insanın bir ömür birikimli olmasını gerektirir. Birikim ve uzmanlığınız yoksa o cümleyi kuramazsınız. Bazı cümleler vardır; kelimelerden değil, candan ve muhabbetten meydana gelir. Onların harfleri edep, itaat ve teslimiyettir.

Denilir ki, “Kasımda aşk başkadır”. İllâ aşktan bahsedilecekse, kasıma en çok yakışan, bizim âşıkların aşkıdır. İşte onlardan biri: Tek cümleyle meşhur olan nisa; Hz. Sümeyra.

Diğer birçok sahabenin aksine, hakkında tafsilatlı bilgiye sahip değiliz Hz. Sümeyrâ`nın. Son ana kadar adı duyulmuş biri de değil. Rasûlullah(asv)`ın hanımlarının anılarında geçmiyor adı. Zenginliği veya fakirliği, hayırseverliği, takvası, verası, cesareti hakkında konuşulmamış hiç. Sıradan biri gibi işte, kıyıda köşede... Ancak öyle bir kenarda duruşu var ki, adeta muhabbet biriktiriyor kalbinde. O öyle bir muhabbet ki, yılların suskunluğunu bozduğu an meşhur edecek sahibini. Ancak sahibinde meşhur olma kastı yok, olsa zaten muhabbet olmazdı.

Günler haftaları, haftalar ayları, yılları kovalarken Sümeyra (r.a) köşesinde muhabbet demlemekte sessiz sedasız. Ve bir gün Uhud Savaşı için toplanır İslam ordusu. Sümeyrâ(r.a) çocuklarını etrafına toplar ve der ki: “Evlatlarım! Siz sağken Rasûlullah(asv)`a zarar gelmemeli. Ona bir şey olduktan sonra sizin yaşamanızın ne anlamı var?”

Uhud Savaşı`nda ordu dağılıp Efendimiz(sav)`e çok benzeyen Mus`ab b. Umeyr (r.a) şehid edilince müşrikler “Muhammed öldürüldü!” (hâşâ) diye yaygarayı koparırlar. Bu öyle bir kara haberdir ki, yalan da olsa tez duyulur, Medine`ye ulaşır. Medine`den bir kadın koşar savaş meydanına dilinde tek bir cümleyle: “Rasûlullâh nerede?” Ayağı takılır yerde yatan şehidlere. “Bu baban!” derler. Haykırır Sümeyrâ adlı o kadın, “Rasûlullah nerede?” Kardeşini gösterirler bu defa. Önemsemez yine. Haykırır, Rasûlullah nerede…

Eş önemlidir, kadının dininin yarısıdır. Ve az ötede Sümeyra`nın dininin yarısı da yatmaktadır. Yine bağırır Sümeyra, Rasûlullah nerede! Ve evlatları, hani şu savaş öncesi sıkı sıkı tembihlediği canlar. Onlar da şehid olmuşlar işte, durmuşlar sözlerinde. Onları da geçer Sümeyra nefes nefese, sorar yine: “Rasûlullah nerede?” Nihayet ulaşmıştır menziline… Koşturmaktan kalbi yerinden çıkacak neredeyse, dili damağı kurumuş, isyan etmekte… Rasûlullah(asv)`ı görünce, dilinden dökülür muhabbet sözcükleri hece hece:

“Yâ Rasûlallâh! Değil mi ki siz hayattasınız, başıma ne musibet gelirse gelsin üzülmem.” İşte söylemek için ömür verilen, canlar feda edilen söz… İşte yıllar yılı birikip çağlayanlar gibi aktığı an. Önce ispat, sonra kelâm… Ciltler dolusu sevdayı tek cümleye sığdıran nisâdır Hz. Sümeyrâ. Rabbim kalbimize Sümeyrâ`nın muhabbetinden versin.