Filistin ve Kudüs meselesi bir asrı aşkın süreden beri İslam âleminin kanayan yarasıdır. Kudüs sorunu bir siyasi ve coğrafi sorun değil, İslami bir dava ve meseledir. Bir sorun doğru olarak ortaya konmadan onun çözümü de mümkün olmaz elbette. Şimdiye kadar israil’in, laik ve ulusalcı Araplara karşı galip gelmesinin temelinde sorunun yanlış tespiti vardır. “Kudüs Araplarındır” demek ile “Kudüs bütün Müslümanların manevi kutsal başkentidir” demek arasında dağlar kadar fark vardır.
Filistin, Osmanlı devletinin yıkılışından beri sorunlar yaşamış ve Siyonist devletin kurulduğu 1948'den beri gerçek sahiplerinden arındırılma ameliyesine tabi tutulmuştur. Dört bir yandan getirilen Yahudi göçmenlerle Filistin işgal edilmiştir. Zorla yerlerinden, yurtlarından çıkarılan bir milletin toprakları üzerinde kurulan gayr-ı meşru Siyonist yapı, bölgemizdeki istikrarsızlık ve huzursuzluğun da temel nedeni olmuştur.
Emperyalist zorbalar tarafından, onların bölgedeki çıkarlarının teminatı olsun diye kurulan bu yapının ne zamana kadar yaşayabileceğini Allah'tan başka kimse bilemez. Ancak bu katliamcı eşkıya ve işgalcinin bu son Gazze Tufanı olayından sonra sihri bozuldu. Doğrusunu söylemek gerekirse Aksa Tufanı, İsrail için sonun başlangıcı olmuştur. Bütün dünya bu yapının ne kadar zalim, gayrı insani ve barbar bir şey olduğunu gördü. Ve ‘zulüm devam etmez’ kuralına göre bu yapının da zevali yaklaşmıştır artık. Azimli, akıllı, sebatkar ve cesur bir avuç imanlı kahramanın eliyle bu yapının ortadan kaldıracağının belirtileri görünmüştür.
Siyonist işgal rejiminin bölgeye monte edilen yabancı bir unsur olduğunu, onu kurduran Batılılar da çok iyi bilmektedirler. Bunun için her münasebetle “israil'in güvenliği” söylemi öne çıkarılır. Bölgede meydana gelen her kıpırdanma ve siyasi, askeri, ekonomik değişimlerin hepsi bu amaçla yakın takibe alınır, gerekli önlemler geciktirilmeden alınır.
Irak'ın işgali, Sudan'ın parçalanması, Libya ve Yemen’de yıllardır süren savaş, Suriye'de diktatör rejim ile muhaliflerin ülkeyi harabeye çeviren çatışmalarına seyirci kalınması, hep korsan işgal rejiminin güvenliğini garanti etmek ve ömrünü uzatmak içindir. Arap baharı süreciyle bazı önemli bölge ülkelerinde iktidara gelen İslami akımlara operasyon düzenlenip acımasızca devrilmelerinin yegâne amacı da buydu.
1948’den beri Siyonist yapının varlığını sürdürmesi için Batı dünyası maddi ve manevi desteğini bir an olsun esirgemedi. Filistinlilerin başına gelmiş tüm acı ve musibetlerden Siyonist caniler kadar onları ekonomik ve askeri açıdan kayıtsız şartsız desteklemeye devam eden ABD ve bazı Avrupa ülkeleri de sorumludur. Filistin dramından dolayı Allah katında en büyük vebal ise biz Müslümanlarındır maalesef. Müslümanlar bu konuda üzerlerine düşen görevi yapmamışlar/yapmıyorlar. Kudüs ümmetin en kıymetli manevi değeridir ve onu özgürleştirmek her Müslüman için dini bir vecibedir.
Arap ve İslam dünyası Kudüs konusunda gerekli hassasiyeti ve çabayı göstermemiştir. Kudüs’ün kurtarılması yerine onu satıp kurtulmanın hesabını yapan bazı devletlerin olduğu da belli. Kimi Arap devletleri terör çetesi ile normalleşme sürecine girdiler, diğer bazısı da kuyrukta beklemektedirler. Kudüs’ün ‘arz-ı mevud’(vaad edilen toprak) olduğunu söyleyip sorumluluktan kurtulmak isteyen de var… Sanki Hz. İbrahim ve soyundan İshak, Yusuf ve Musa’ya vaat edilen toprakların varisi Siyonistlermiş gibi. Kudüs, İbrahim’e ve Musa'ya vaat edilen toprak olsa ne değişir? İbrahim ve Musa’nın takipçileri biz miyiz yoksa katliamcı Siyonistler mi?
Peki ABD başta olmak üzere batı dünyası terör çetesini desteklemekten ne zaman vazgeçebilir? İslam ülkeleri ne zaman güçlenir ve birlik olurlarsa o zaman… Öyle ise Müslümanları parçalayan her girişim terör çetesinin bekasından yana bir çabadır. İslam birliği için ortaya konan her gayret de terör çetesinin zorbalığını durdurmak ve Filistin'i özgürleştirmek için yapılan bir cihattır. Siyonizm ve kurduğu yapı tehlikeli/öldürücü bir virüstür ve muhakkak ortadan kaldırılmalıdır. Bu uğurda her Müslümanın elinden geleni yapması da en öncelikli dini bir farizadır.