Bismihi Teala.

Özel ders aldırmak iyi bir ebeveyn olmanın ölçütü mü?

Sınav yarışının ön koşulu olarak özel ders aldırmak zorunlu mu?

Günümüz koşullarında ebeveynlerin zihni dolu ve bir o kadar da karışık.

Çoklu alternatifler rahatlığa mı ulaştırıyor?

Yoksa külfete mi aracılık ediyor?

Öyleki ihtiyaçlar, istekler sarmaş dolaş olmuş.

Yaşam biçimi barınma ve beslenmede olduğu gibi eğitim hizmeti almakta da

erozyona uğramış.

Özenti, reklam marka olmuş.

Aileler cebri yönde çocuğunu razı etmenin telaşında.

Bu öyle sanıldığı gibi kolay olmuyor.

Ebeveynler çoğu zaman zorlanmakta ve kimi zaman da kendisi şartları zorlamakta…

Aileler, özel ders aldırmakla ebeveynlik görevini yerine getirdiğini sanmakta.

Açık deyişle özel ders aldırmakla fedakar ebeveyn rolü gösterdiğini düşünmekte.

Belki de vicdanını rahatlatmanın kolaycılığına yatmakta.

Bana göre örtük mesaj bu.

  Yoğun sınav maratonu ailelere bu kaygıyı yaşatıyor olabilir.

İşte sınav yarışı karşısında rasyonel düşünme becerimizi ıska geçtik.

Peki, aileler “hazıra, hazırcılığa konan” bir nesli yetiştirdiğinin farkında mı acaba?

Onun yerine yemek, içmek ve düşünmekte kendisini konumlandırma mecburiyeti mi hisssediyor?

Kaş mı yapıyor göz mü çıkarıyor?

Yanıtını ailelere bırakalım.

Eğitim sistemi tıkalı olunca öğrenci okulu sadece geçiş güzergahı olarak görüyor.

Yani dostlar alışverişte görsün…

Nasıl olsa “dershane tutmakla, özel ders almakla” öğrenirim havasına kapılıyor.

Eğitim sistemi buna göre mi kurgulanmış?

Okullar bu atmosferi mi yaşatıyor?

Yanıtını yetkililere bırakalım.

   Öğrenciler, aileler “özel ders ihtiyacını” çoğu zaman doğru analiz edemiyor.

Bizde akedemik başarısı yüksek olan ile düşük olan aynı iştiyakla özel derse sarılıyorsa

burada durup düşünmek gerekiyor.

Oysa özel ders, eksikliklerin giderilmesi için takviye işlevi görmelidir.

Yani becerilerin uyandırılması için kaldıraç görevi.

Öte yandan zaman ve para kaybına lüzum var mı?

  Aslında ebeveynler ta işin başında, temel eğitimde, çocuğuna harbi destek olsa

gereksiz özentiye ve gösterişe mahal bırakmazsa,

bu kadar zahmete ve külfete gerek kalır mı?

Kalın sağlıcakla…