Bismihi Teâlâ
Onlar yaradanın en masum varlıkları,
Yeri, yurdu, ırkı, rengi ne olursa olsun…
Gözleri ışıl ışıl,
Kalbi sımsıcak,
Orda bulursun hayat…
Yalan yok, hile yok,
İçi dışı aynı,
Göz aydınlığıdır hakikaten onlar!...
Onları yerküreden çıkarırsan,
Geriye somurtkan, neşesiz bir dünya bulursun,
Yani mutsuz mu mutsuz; umutsuz mu umutsuz bir dünya!...
Galiba ilkokul öğretmenleri bu yönüyle ayrılır.
Zira en nadide varlıkla muhatap…
Yeter ki ilgi ver, sevgini esirgeme.
İnan belki de en büyük salih amellerden birini işlemiş olursun.
Hele onları fıtratlarına ters aktivitelerle köreltmek ne kadar talihsizce…
Onları ihmal etmek ne kadar onursuzca!...
Onların tahirliğine halel getirecek tutumlar büyük züldür.
Öğrenmeye iştiyaklı,
Alıcı-verici cihazları açık,
Bedeni küçük yüreği büyük,
Bu varlık önemsenmeli…
Hem de layıkıyla.
Merhametlice, şefkatlice…
En önemlisi emanete en güzel şekilde riayet edercesine…
Âcizane; organizesini yaptığımız sene sonu gösterisinde,
Sözün en güzeli, kelamların en yücesi paslı organları yumuşatmaya kadir…
Minnacık yürekleri coşturmuştur.
Güzel esmaları güzel sesleriyle seslendirmeleri, kliple desteklemeleri hoştu.
Semazen gösterisini o berrak libasla göstermeleri hem görüntü hem de mana boyutuyla
büyüleyiciydi adeta!
Ve daha nice eğitici yönü ağır basan etkinlikler…
İşte okullarımız, kurumlarımız bu güzel şeylere ne kadar hasret…
Bu tür zenginliklerden ne kadar uzak!...
Düşünüyorum da kendi elimizle geleceğimizi karartmamız ne kadar acı!...
Ne kadar hazin, ne kadar perişan bir hal!...
Son olarak feriştah dolu eğitimcilerimiz müspete dönük yoğun mesai harcamalı…
Yerli ve manevi değerleri uygulamalı olarak işlemeli…
Yoksa yüksek bir mesuliyet üstlenmişiz ve vebali de ağır!...
Kesinlikle küçümsenmemeli…
Bu hafta sonu YKS sınavına girecek gençlerimize zihin açıklığı dilerim.
Haklarında hayırlısı olsun diyelim.
Kalın sağlıcakla…