Malumunuz Türkiye’de TUİK (Türkiye İstatistik Kurumu) diye bir kurum var. Dönemsele ve güncel konular üzerinde anket ve araştırmalar yapar, sonuçlarını kamuoyuyla paylaşır. Kamuoyunun en çok aşina olduğu araştırmaları aylık TEFE (Toptan Eşya Fiyat Endeksi) ve TÜFE (Tüketici Fiyat Endeksi)dir. Bu sonuçlara göre o ayın ve o yılın enflasyon oranları belirlenir.

TUİK, son olarak Türkiye’de Yaşam Memnuniyet Araştırması yaptı. Yanı insanlarımız hayatlarından ne kadar memnun ve mutlular sorusunun cevabını bulmak.

Araştırmaya göre 2108 yılında mutlu olan bireylerin oranı, % 53,4

Bu oran 2107 yılında yüzde %58 idi. Yanı oran düşmüş. Buna paralel mutsuz olduklarını ifada eden bireylerin oranı da %11,2 den %12,1 yükselmiş.

Erkeklerde mutluluk oranı %53,6’dan %49,6’ya düşerken kadınlarda %62,4’den %57’ye düşmüş. Yanı kadınlarımız erkeklerimizden daha mutlu.

Araştırma sonuçlarına göre evli bireyler bekârlara oranla daha mutlu. Evli olanların mutluluk düzeyi cinsiyete göre incelendiğinde; evli erkeklerin yüzde %51,6’sının, evli kadınların ise yüzde %60,7’si kendisini mutlu hissediyor.

Eğitim düzeyine bakıldığında mutluluk oranı farklılık arz ediyor.

En yüksek mutluluk oranı, %59 ile bir okul bitirmeyenler, %53,9 ile yükseköğretim mezunu, %52,6 ile ilköğretim veya ortaokul mezunu, %52,3 ile ilkokul mezunu ve %51,3 ile lise ve dengi okul mezunu bireyler takip etti.

Bireyleri mutlu eden etkenlere bakıldığında bireyleri en çok memnun eden etken aileler.

Kendilerini en çok ailelerinin mutlu ettiğini ifade edenlerin oranı %74,2 olurken bunu sırasıyla; %12,9 ile çocuklar, %3,6 ile eş, %3,3 ile kendisi, %2,7 ile anne/baba ve %1,8 ile torunlar takip etti.

 Mutluluk kaynağı olan değerlerde %69 oranı ile sağlık ilk sırayı alırken, %15,5 ile sevgi, %8,8 ile başarı, %4,2 ile para ve %2,2 ile iş takip etti.

Bu araştırmanın sonuçlarına bakıldığında insanın fıtratı ortaya çıkmaktadır. Evli bir insan bir bekâra oranla kendini daha mutlu ve daha huzurlu hissediyor. Mutlu olmak için büyük paralar, yüksek makam ve mevkiler, yüksek maaşlar değil; sağlık, sevgi ve insanın hayatta başarılı olması yeterli nedendir. Mutluluk, parayla alınan satılan bir şey değil ki alınabilin, satılabilsin.

Araştırmanın en ilginç sonucu ise bir okulu bitiremeyenlerin okul okuyan, üniversite bitirenlere göre daha mutlu olmasıdır. Yanı eğitim seviyesi yükseldikçe mutluluk oranı düşüyor. Bu da eğitim sistemimizin insanları mutlu edemediği, hayattaki sorun ve problemleri aşmaya yetmediğidir. Bu açıdan eğitim sistemimizin ciddi manada sorgulanması gerektirmektedir.

El hak, doğru olan; insanın mutluluğu, Allah’ı tanımak, O’nu zikretmek, fıtrata uygun hareket etmek, hayatta karşılaşılan sorun ve problemleri içinde olduğumuz imtihanın bir gereği olduğunu, cefanın da sefanın da fani olduğunu kavramak ve kavratmaktan geçmektedir.