Ezilmişler, zulüm görmüşler yani mustazaflar dendi adlarına. Yeryüzünün kimsesiz, sahipsiz ve mazlumları... Yani Allah (cc)`tan başka herkesi olanlar karşısında Allah (cc)`tan başka kimsesi olmayanlar...
Zulmün kokusu nice yıllardır sinmiş dünyaya. Nice yıllardır devam edegelen bir zalimlik var tarihin kara yazgısında.
Sen, ey zalim, ey müstekbir!
Şehirler yıkıverdin, taş üstüne taş bırakmayan zulümlerle... Milletler siliverdin yeryüzünden adları anılmayacak kavimlerle... Çocuklar öldürdün toprağı doyurmayan ölümlerle... Kadınlar, ihtiyarlar katlettin taş yürekli kalbinle...
Ey zulüm, ey zalimin sermayesi...
Mazlumlar hep izzetle direnirken bugüne dek Filistin`de Irak`ta, Afganistan`da, Keşmir`de... Kaybeden sen oldun, kaybeden zalimler oldu izzetsizce.
Ve Halepçe... Ey Hama...
Yürek yakan vaka. Çocuk, kadın ve ihtiyar demeden insanından hayvanına kadar zulme giriftar olan Halepçe... Zalimlerden bir zalimin zulmüne/gadrine uğrayan mazlumlar... Baharın diriliş kokusunu hardal gazıyla koklayanlar... Toplarla evleri dövülen... Umutları, ümitleri zalimlerce söndürülen nice insanlar... Kimi sokakta bebeğine sarılmış da yerlerde donakalmış, kiminin gözleri açık bakadurmuş semaya... Her yer ceset, her yer ölüm dolu... İnsanlık uykuda, insanlık zevku sefada...
Ey Halepçe...
Kimsesizliğine yanan yürekler, sana ağlayan gözler, ağıtını yakan kadınlar, feryadını duyan mustazaflar adına sen bir ayetsin, bir işaretsin. Sen mazlumların sembolü, sen ezilmişlerin nişanesisin...
Dünya sana sessiz kalmamalı... Unutulmamalısın ki zalimler bir daha cesaret bulmasın. Anılmalı, anlaşılmalısın. Sen, yani Dünya Mustazaflarının adı...
Bak, görüyor musun Tunus`ta başlayan mazlumların öfkesini. Kıvılcım kıvılcım saraduruyor koktuğun her toprağı.
El-Benna`yı, Seyyid Kutub`u şehit eden zalimleri bir bir deviriyor mazlumlar. Perdesiz semaya yükselen mazlumların ahları, devrim devrim geziyor coğrafyaları. Devrimlere gebedir zalimlerin ufukları... Devrildiyse Mısır`ın Firavunları, devrilecektir zulmün cebbarları/tiranları...
Yine de sen, ey gözyaşım!
Ey bağrı kan ve kin dolu çocuk...
Taşın, Siyonist zalime Filistin`de bir kurşun bedduan bir lanet, şehadetinse mazlumlara bir berekettir, üzülme...
Sen ey Halepçeli, ey çocuğuna sarılmış gözleri açık anne! Sana zulmeden asıldı bir başka zalimin eliyle.
Sahibiniz Allah (cc)`tır, üzülme...
Sen ey Irak`ta Afganistan`da, Keşmir`de hergün öldürülen toplarla, füzelerle yok edilen!
Ey isimsiz coğrafyamın isimsiz mazlumları!
Zulüm payidar olmaz. Zalim de ilelebed yaşamaz.
Ve unutmayın bilin ve bildirin ki
"ALLAH`I ZALİMLERİN YAPTIKLARINDAN HABERSİZ SANMA!!" (İbrahim, 42)