Bakıyorum da koalisyon kelimesinden çoğumuz hazzetmiyoruz.
Çünkü koalisyon denilince aklımıza hemen siyaset geliyor, sonra bölünmüşlük, parçalanmışlık ve tefrika geliyor, birden fazla partinin oluşturduğu başarısız hükümetler geliyor.
Genellikle on beş yıl öncesini iyi hatırlayanlar haklı olarak koalisyondan hiç hoşlanmıyorlar.
Fakat biz yine de koalisyonun güzel bir şey olduğunu, dahası, toplum olarak bütün zamanlarda koalisyon halinde yaşadığımızı ve yönetildiğimizi belirtelim.
Hatta on üç yıldan beri ülkeyi tek başına yöneten şu AK Parti iktidarının da aslında ayrı ayrı düşünce sahiplerinin bir koalisyonu olduğunu unutmayalım.
Evet, koalisyon zannedildiği gibi öyle kötü bir şey değildir.
İnsanların hepsinin bir fabrikadan çıkan ürünler gibi aynı olması hem mümkün değil, hem de kabul edilecek bir şey değildir.
Hem bu arada gelin biz başka bir koalisyondan söz edelim.
Birileri uğraşa dursunlar, İblis kendi koalisyonunu çoktan kurdu bile. Proğramını hazırladı, meclisinde okudu, güvenoyunu aldı ve şu anda tıkır tıkır çalışıyor.
İblis bu koalisyonu hem de o kadar kolay kurdu ki. Neymiş öyle uzun uzun şimdiye kadar duymadığımız istikşaf görüşmeleri, buluşmaları.
Hem bu koalisyonu oluşturanlar birbirlerine kabullenemeyecekleri hiçbir ön şart ileri sürmediler, hiçbir engel çıkarmadılar.
Ne bakanlık sayısında ihtilafa düştüler, ne de hangi devlet kurumunun kendilerine bağlanacağı konusunda.
Ne kibirleri var, ne enaniyetleri. Şu tevazularına bir bakın, hiç birisi en önde ben olacağım demiyor. “Bu işin içinde falanlar varsa ben yokum” demiyor.
Uğrunda birleştikleri bir tek konu var; İslam düşmanlığı.
Onları bir araya getirip koalisyon kurduran şey, İslam coğrafyasının kendine gelişi, Müslümanca uyanışı, emperyalizme karşı ayağa kalkışı, zincirlerini koparmaya karar verişi.
Bütün bunlar için İblisin başkanlığında aynı anda çarçabuk bir araya geldiler, şu anda hepsi de aynı yere vuruyor, Müslüman halkların huzurunu hedef tahtasına koydular.
Kâğıt üzerinde bir birlerine taban tabana zıt olan bu koalisyon mensuplarının şu anda yapamayacakları bir eşleşme, koynuna girmeyecekleri hiç kimse yok. Yeter ki işin içinde İslam ve Müslüman düşmanlığı olsun.
Ulusalcısı, Gezicisi, Doğan medyacısı, HDPPKK`lisi, DHKPC`si, Paralelcisi, LGBTİ ve bilmem nesi nesi. Ne kadar ahenkli bir koalisyon!
Gelelim bir başka koalisyona, bizim koalisyonumuza, hasretle oluşmasını beklediğimiz bizim ortaklığımıza, bizim birlikteliğimize.
Ortak noktalarımızı sayarken bu defa aynı Allah`a, aynı Kitaba, aynı Peygambere inandığımızı, aynı Kıbleye yöneldiğimizi söylemeyeceğim. Çünkü her defasında bu ortak yönlerimizi saya saya artık yalama yaptı.
Türkiye`nin batı vilayetlerinden birisinin müftüsü Diyarbakır`a ziyarete gidiyor. Cuma vakti bir camiye varıyor. Cuma namazını kıldırması için görevli kendisine cübbeyi sarığı veriyor. Müftü efendi vaaz ve hutbede ne konuşayım diye imam efendiye soruyor. İmam da diyor ki; Hocam, İslam Kardeşliğinden konuşmayın da ne konuşursanız konuşun, diyor.
Ben de bugün Müslümanlara öyle söyleyeceğim, bizi bir araya getirmesi gereken ortak noktalar olarak başka şeyler söyleyeceğim.
Ey Müslümanlar! Ne olur bir araya gelelim, artık biz de kendi koalisyonumuzu oluşturalım.
Bir araya gelmemiz için o kadar çok sebebimiz ve ortak noktamız var ki.
Bakınız, hepimizin üzerine düşen bombalar aynı marka, aynı fabrikalarda imal ediliyor, aynı uçaklardan atılıyor.
Hepimiz aynı silah fabrikalarını kalkındırmak için yardım kampanyaları, savaş turneleri düzenliyoruz.
Böğürlerimize bir bakalım, omuzlarımıza, sırtlarımıza bir bakalım, hepimiz aynı kırbacı yiyoruz, sırtımızda şaklayan kırbaç aynı kırbaç, kırbacı sallayan kol aynı kol.
Hepimiz aynı kâfir fabrikatörlerin boyunlarını kalınlaştırıyoruz, göbeklerini şişiriyoruz, hepimiz aynı kişileri semirtiyoruz.
Hepimiz aynı zalimler tarafından işgal ediliyoruz, yurtlarımızdan sürgün ediliyoruz.
Hepimiz aynı kâfirleri kendimize güldürüyoruz, aynı kâfirleri sevindiriyoruz.
Madem aynı Allah`a, aynı Kitaba, aynı Peygambere iman etmemiz bizi birleştirmedi. Ne olur hiç değilse bu ortak noktalar bizi birleştirsin!