Şu savaş gündemimizden daha uzun müddet düşmeyeceğe benziyor. Bütün iyimser düşüncelerimize ve tahminlerimize rağmen ufukta duracağı bir nokta gözükmüyor. Şekli ve mahiyeti ve kapsam alanı değişerek de olsa bu savaş devam edecek gibi.
Peki, bize düşen nedir? Ülke olarak bile sesimizi fazla bir duyuramadığımız bu savaşta bizim gibi sıradan bireyler ne yapabilir?
Aslında sadece bu savaş konusunda değil, hayatın her alanında yapamayacaklarımızı bir tarafa bırakarak kendi yapabileceklerimizden başlamak önemli bir kuraldır.
Evet, biz ne yapabiliriz? Sıradan bir insan ve Müslüman olarak akla gelen ilk şey lüks yaşantıyı bırakmak, israfa son vermek, konforu terk etmek, müreffeh bir hayat sürme düşüncesinden vazgeçmektir. Savaşı durduramayız ama buna gücümüz yeter hem de bal gibi yeter.
O halde bizim boyumuzu aşan ve asla başaramayacağımız ve üstelik doğruluğu test edilmemiş hayali düşünceleri bir tarafa bırakalım ve tez elden yapabileceklerimize sarılalım.
Aslında şu salgınla birlikte başlamış olmalıydık buna. Çünkü salgınla birlikte çalışma ve üretim hayatı aniden daralıvermişti. Böyle bir durumda akli selime düşen lüzumsuz tüketimi durdurmaktı, yapanlarımız yaptı bunu.
Ve pandemi bitti derken yakınımızdaki bu savaş patlak verdi. En azından pandemi kadar üzerimizde etkisini gösterdi ve göstermeye devam edecek.
Bütün bunlar Allah Teala’nın büyük bir imtihanıdır hem de bizim lehimize çevirebileceğimiz imtihanlardır. Üstelik şu orucumuz da bu imtihanımıza ciddi bir takviyedir.
Çünkü Rabbimiz bizden israfı bırakmamızı, lüksten vazgeçmemizi, kısaca çılgınca yaşamaktan vazgeçmemizi sadece savaş günlerinde, salgın günlerinde istemiyor, normal diye nitelediğimiz hayatımız için istiyor.
Böyle bir yaşantıdan vazgeçmek asla bir fedakârlık değil, insanlık için bir yükümlülüktür.
İnsanlık âleminin şu anda içinde yüzdüğü en büyük problem, üzerinde en çok yazılan ve konuşulan konu budur.
Belki dünya geneline bu çağrımızı ve çığlığımızı duyuramayacağız ama en azından kendi küçük çevremize de mi duyuramayız?
Ekonomik anlamda hayatı derinden etkileyen şu savaş hakkında uzun uzun nutuklar çekmek, ekranlardaki tartışmalara kendimizi kaptırmak ve sonunda hiçbir şey yapamamak yerine sade bir hayat yaşamaya karar verip başlamak en güzel yol değil midir?
Eğer şu ana kadar yapmamışsak şu andan itibaren harcama kalemlerimizi bir gözden geçirsek, olmasa da olurmuş diyebileceğimiz ne varsa listemizden çıkarsak diyorum, siz ne dersiniz?