Allah-u Teâlâ Hz. Adem (as)'ı yarattı ve onu meleklerden üstün kıldı. Melekleri ona secde ettirdi. Meleklerin bilmediği ilmi ona öğretti. İnsanlığın ve tüm Peygamberlerin atası kıldı.
Hadsizin biri de Hz. Adem (as)'a "haşa" c… diyerek güya sanat yapıyor ve bu hadsizliği ilk de değilmiş. Yıllar önce yine bir şarkısında "… Adem, alt tarafı bir elma yedik, zehir zıkkım oldu" vs. sözler sarf etmiş.
Hz. Adem'e ilk düşmanlık eden şeytandı. Lanetlenmiş olarak huzurdan kovuldu ve cehennemliklerin ilki oldu. Onun izinden gidenler de bugüne kadar İslâm düşmanlığı görevlerini başarıyla yerine getirdiler. Bu kin ve hased kıyamete kadar da böyle devam edecek.
Böylesi insanlarda İslam’ı, İslâm'ın değerini, güzelliğini, Peygamberlerin yüceliğini idrak edecek temiz bir akıl yoktur maalesef. Bunda şaşılacak bir durum da yok aslında. Rabbimiz Kur'an-ı Kerim'in birçok yerinde onların ne kadar kör, sağır, aklı pis, vicdanı pis, zalim, ikiyüzlü olduklarını defalarca bildiriyor bize. Ve onların karşısında Müslümanların nasıl bir duruş sergilemesi gerektiğini de şöyle açıklıyor;
"...Onlar Müminlere karşı alçak gönüllü, kâfirlere karşı güçlü ve onurlu ve şiddetlidirler. Allah yolunda cihad ederler. (Bu yolda) hiçbir kınayıcının kınamasından da korkmazlar. İşte bu, Allah’ın bir lütfudur. Onu dilediğine verir..." (Maide/ 54)
Onlar, Müslümanların tek bir yürek olup küfürlerinin karşısında dimdik, izzetli duruş sergilediğini görselerdi; bir daha hiçbir Müslüman beni dinlemez, dinletmez, bu mevkide beni barındırmaz, bunu benim yanıma bırakmaz diye düşündürebilseydik onlara, bu kadar pervasızca saldırabilirler miydi en kutsal değerlerimize?
Rasulullah (sav)'i karikatürize edip alay konusu yapabilirler miydi? Rasulullah (sav)'in 'Hümeyram' diye sevdiği Hz. Aişe'ye günah isnad edebilirler miydi? Tertemiz Hz. Meryem'e “…” demeye cesaret edebilirler miydi? Ateizme sürüklenmiş ve dünyaya o pencereden bakınca çıkış yolu bulamayan bir genç intihar edince 'tarikatlar kapatılsın' diye İslam'ın kurumlarını hedef göstermeye yürekleri yeter miydi? İnsanlığın, peygamberlerin atası, ilmiyle meleklerden üstün Hz. Adem (as)'a “c…” diyebilirler miydi?
Peygamberimiz zamanında İslam’a yönelik hakaretlere asla müsamaha gösterilmez, küstahlıkta bulunanlara mutlaka caydırıcı olacak şekilde karşılıkta bulunulurdu.
O dönem Müslümanlar başka inanca sahip olanların düşüncesine de yaşamına da karışmazdı. Ama başkalarının da kendi inançlarına, yaşantılarına müdahale etmelerine ve inançlarını alay konusu etmelerine asla izin vermediler.
Ne zaman ki İslam'ın izzetini sahabe gibi koruyabildik o zaman kesilecek İslam düşmanlarının sesleri. Bizim sesimiz onların sesinden çok çıkacak ki bastıracak onların sesini. Bunu yaparken de dünya karşımızda dursa hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayacağız.
"İşte o şeytan, ancak kendi dostlarını korkutur. Şu hâlde, eğer iman etmiş kimseler iseniz onlardan korkmayın, benden korkun." (Al-i İmran/ 175)
Enes Durmaz