PKK tarafından korku, tehdit, şantaj, kandırma yoluyla dağa götürülen çocukların aileleri bir bir çocuklarını istemeye başladı. Dün Diyarbakır bugün Bitlis. Acaba yarın başka nerede bir anne veya baba çocuğunu PKK`den isteyecek. 

Aysel Böçkün ile gösterilen irade bugün dalga dalga yayılıyor. Bölge halkı, PKK`ye karşı dik durmanın, irade göstermenin imkansız olmadığının farkına vardı. Yıllarca bölgede yaşanan savaşta ciğerpareleri can veren anneler ,“Artık bu savaş dursun, yürekler yanmasın” diyor. Bunun için de artık anneler de inisiyatif alıyor ve çocuklarını PKK`den istiyor. 

Bir taraftan bunlar yaşanırken diğer taraftan da BDP`nin bu konuda ses çıkarmaması da manidar bulunuyor. Daha önce kaçırılan Sinan için Selahattin Demirtaş, çocuğun kendi iradesi ile gittiği söylemiş ve Demirtaş`ın açıklaması tepki toplamıştı. Dağa götürülen 25 çocuktan sadece biri dönmüş geri kalan 24 çocuğun akibeti de muamma olmuştu. Buna rağmen kaçırılan iki asker için seferber olan ve kısa zamanda serbest kalmalarını sağlayan BDP, 14-15 yaşında dağa götürülen Kürt çocukları için kılını bile kıpırdatmıyor. 

Aslında bu sessizliğin nedeni açıktır ancak artık halkın da bu çelişkiyi anlaması ve iradesini buna göre kullanması gerekiyor. Bölge halkı çocukların kanlarıyla beslenen bu yapının kendilerini temsil etmediklerini aksine kendi halklarına zulmettiklerini anlamaları gerekiyor. Aksi takdirde daha çok Sinanlar, Ahmetler, Ayşeler dağa götürülür. Yüreği yanık ana babalar da kendi kaderlerine terkedilir.