Allahu ekber. Allahu ekber. La ilahe illallah vallahu ekber. Allahu ekber ve lillahi’l-lhamd…
Kurban Bayramı namazımızı 1979 yılında Viyana’da, Tuna Nehrinin yan kolunun kenarında ibadete açılan İslam Merkezi Camii’nde kıldık.
Ümmet olarak bir yanımız acı ve hüzün olmakla birlikte gerçekten de bayram sevinci yaşadığımızı söyleyebilirim.
Viyana’da onlarca cami var. Yaz aylarıdır ve milletin bir kısmı izinde olmasına rağmen, Cuma ve bayramlarda dolduğunu söyleyebiliriz.
Ama her zamanki gibi Merkez Camii en kalabalık olanıdır…
Camiye ve cami ile nehir arasındaki alana sığmadığımız için iki grup halinde kıldık. Değişik milliyetlerden, değişik renklerden, değişik dillerden ve dahi çocuk, kadın ve erkek olarak binlerce Müslüman…
Ve tanıdık tanımadık dindaşlarla musafaha, karşılıklı dualar ve tebessümler…
Ve üstüne üstlük kadim bir dostumuzun kahvaltıya daveti…
Dr. Salim Hadziç, Boşnak bir aydın ve 1977 yılından beridir Avusturya’da mukim. Tıp doktoru olan oğlu Abdusselam, hakeza Viyana doğumlu… Ve Dr. Davut Bayramoviç, hakeza Boşnak aydınlardan ve 1975 yılından beridir Avusturya’da mukim. Bayramoviç, hizmetlerinden dolayı dönemin Cumhurbaşkanı Dr. Thomas Klestil tarafından Devlet nişanına layık görülecek kadar üretken bir şahsiyet.
Kahvaltıda Hadziç’in merhume kızı Halime’yi de andık ve dua ettik.
Hadziç ve Bayramoviç Beyler, Avusturya Müslümanlarının örgütlenmelerinde, kurumlaşmalarında büyük emekleri olan şahsiyetlerdendir.
Avusturya’daki Müslümanların kurumlaşma sürecinden söz ederken, tabii ki, Afganlı merhum Dr. Ahmet Abdelrahim Zey’i ve Boşnak merhum Boşnak Smail Baliç’i de sevgi, saygı ve dua ile anmadan geçmek olmaz… Bu anlamda emeği geçen herkesten Allah razı olsun.
Allah’tan bayramlarımızı ve dahi her amelimizi kendisine layık kullar ve layık ümmet olmamıza vesile kılmasını dileyelim.
Bu vesile ile hepinizin bayramını tekrar kutluyorum.