Zamanın çığlık attığı bir hüzün kalemiyle
Dostluğun gözyaşlarını sunuyorum sana!
O ki unutulmuş, dar kalıba hapsedilmişti
Ve insanlık yaralamıştı varlığını
Belki de yok olacaktı Ergani`nin gözlerinde.
Menfaat serilmişti kapının önüne,
Atılan adımların mutluluktan kahıra dönüşmesi.
Yani mahvedilmişti insanda ki dostluk sevgisi
Çünkü arkadaşlık menfaatle başlardı,
Bir davada iki nefer olarak değil…
Sen dostluğu bilen bir insansın!
Kardeşliğin İslam ile var olduğunu.
Sevdan ezan da saklı hep, takvayla
Gözlerin geziniyor caminin her bir köşesinde
Müslüman dostunu görebilmek ümidiyle!
Gülümsemeler biriktirmişsin nur yüzünde
“Biz dostuz, biz kardeşiz, biz beraberiz!”
Diyen nidalar büyütmüşsün yüreğinde.
Dostluğa tekrar benliğini hediye ettin
Kirletilmiş basit menfaatlere inat!
Ey Müslüman kardeşim, dostum!
Bizi birleştiren ortak nokta sadece İslam.
İslam’dır; aşk, sevda, dava…
Şefkatli bakışlara dostluğumuz hitaptır.
Dostluğun gözyaşları sevince dönüştü!
Çünkü tekrar fethedildi kardeşlik.
İnan, İslam`daki dostluk hep var olacak,
Hem de manşet olacak Dünya`nın haberlerine
"Ancak Mü`minler kardeştirler (dostturlar)." diye!
Abdullah Mesud Efgan / Diyarbakır (Ergani) - Yaş: 18