DOĞRUHABER/ SÜMEYYE AKSOY
Çocuk, yeni kardeş eve geldiğinde ikinci plana atıldığını ve anne-babasının artık kendisini sevmediğini düşünmeye başlar. Bu zamana kadar ona ayrılan vaktin artık sadece kardeşine ayrıldığını fark edince, çocuk kendisini terk edilmiş ve güvensiz hisseder.
Anne-babaya olan kızgınlığını, kırgınlığını kardeşinden çıkarır. Sevilmediğini düşünür anneden tamamen uzaklaşır, içe kapanır, yemek yememeye başlar.
Kıskanan çocuklar; hem gün içerisinde hem de geceleri aşırı huzursuz olurlar. Anne-babaya sürekli kendisini sevip sevmediklerini sorar, sevgilerinden bir türlü emin olamaz.
Bazı çocuklar kıskançlıklarını dışarıya vurur ve kardeşine zarar verir.
Bazısı ise kıskançlığını kardeşine aşırı sevgiyle gösterir. Ona zarar vermez bunun sebebi ise anne-babasının sevgisini kaybetme, tepki görme korkusudur.
Tüm bu sıkıntıları çocuğunuza yaşatmamak için kardeşi doğmadan ona anlayabileceği dilde aileye yeni biri katılacağını, küçük bebeğin bazı gereksinimleri olduğunu anlayabileceği dilde anlatabilirsiniz. Böylece çocuk psikolojisi daha hazır olacaktır.
“sakın endişelenme seni de bebek kadar seveceğiz” cümlesi iyi niyetli olsa da çocuğun bebekle yarışa girmesine sebep olacaktır.
Ona somutlaştıramayacağı sözler söylemeyin. “sessiz ol kardeşin uyuyor” gibi sözler de çocuğa kendi yaşantısını bebeğe göre ayarlama hissi verir bu da kıskançlığı tırmandırır.
Anne-baba olarak aranızda işbölümü yapabilirsiniz. Anne yeni doğan bebekle ilgilenirken baba diğer çocukla ilgilenebilir. Böylece çocuk kendisiyle ilgilenildiğini hisseder. Ona evle ve kardeşiyle ilgili ufak sorumluluklar vermek kendisinin hala güvende ve sevilen kişi olarak hisseder.
Kardeşler arası kıskançlık ne kadar çok olursa olsun birbirlerinden ayrı kaldıklarında çok özlerler.
Bu durum aslında birbirlerini çok sevdiğinin kanıtıdır.