Ankara'da faaliyet gösteren bir şirket, 1 Ocak 2012 tarihli düzenlenen kira sözleşmesiyle iş yerini aylık 14 bin TL kira karşılığında 5 yıllığına kiraladı. Şirket yetkilisi kira sözleşmesindeki, 'Kiracı kira süresi içinde mülkü tahliye ve terk ettiği takdirde kira döneminin kalan aylarına ilişkin kira bedelinden sorumlu olacaktır' şeklindeki ifadenin de altına imzasını attı. Ancak, işlerinin kötü gittiğini gerekçe gösteren şirket, sözleşmenin bitmesine 2 yıl kala, 4 Mart 2015'te mülk sahibine ihtarname gönderip kira sözleşmesini feshetti. Kiracı şirket yetkilisi, boşalttığı iş yerinin anahtarını da tutanak karşılığında mülk sahibine teslim etti. Sözleşmedeki tarihten önce mülkün boşaltılmasına rağmen 2 yıllık sürenin kirasını talep eden iş yeri sahibi, şirket hakkında icra takibi başlattı. İcraya itiraz eden şirket ise Ankara 6. Sulh Hukuk Mahkemesine dava açtı.
Mahkemede ifade veren mülk sahibi, davalının sözleşme süresi devam ederken mülkü tahliye ve terk etmesinin kira sözleşmesine aykırı olduğunu, davalı hakkında cezai şart bedelinin tahsili için yapılan takibe davalının itiraz ettiğini belirterek, itirazın iptaline karar verilmesini istedi. Mahkemede savunma yapan davalı şirket avukatı ise sözleşmenin davalı şirketin mali olarak zor durumda olması sebebiyle feshedildiğini dile getirdi. Avukat, sözleşmenin 4/3 maddesindeki düzenlemenin tazminat niteliğinde olduğundan ve taşınmazın tahliyeden hemen sonra yeniden kiralandığından davacının herhangi bir zararının olmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etti.
Mahkeme, tarafların anlaşarak taşınmazın tahliye edildiği ve tahliyeden sonra da taşınmazın hemen kiraya verildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verdi. Kararı davacı mülk sahibi temyiz edince devreye giren Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, emsal bir karara imza attı.