KÜBRA GÜNDÜZ / DOĞRUHABER
Gökyüzünden dökülen milyarlarca kar tanesi gibi. Bakıldığında hepsi aynıymış gibi görünen her biri diğerinden farklıdır çocuklar…
Çocukların bu farklılıkları göz önünde bulundurulmadan, karakterlerini bilmeden çocuk terbiyesine alınırsa şahin karakterli çocuk, zamanla korkak bir kargaya dönüşüverir. Nasıl mı? Dinleyelim Şahin`in korkak bir kargaya dönüşme hikâyesini. Yaralı şahin kuşu, yaşlı bir kadının bahçesine konar. Yaşlı kadın perişan görünümlü şahine acır ve yanına alır. Aç şahinin önüne çocukları için hazırladığı hamuru koyar. Şahin önüne konan tasa gagasını daldırmasıyla başını sallayarak geri çekmesi bir oldu. Çünkü etle beslenen şahin, hamuru beğenmez. Yaşlı kadın, şahinin bu halini görünce üzülür.” Vah vah gagan uzamış, kıvrım kıvrım olmuş. Yumuşacık bir hamuru yiyemez duruma düşmüşsün. Senin sahibin sana hiç mi iyi bakmadı! Niye düzeltmedi ki gaganı? Der ve eline aldığı makasıyla şahinin gagasını kesmeye başlar. Şahin, yaşlı kadının elinden kurtulmak için çırpınsa da nafile. Sonunda yaşlı kadın gagasını keser. Yaşlı kadın bu kez şahinin kanatlarını görür. “Şu kanatların haline bak? Kimi uzun kimi kısa. Onları da bir düzelteyim” der ve makası tekrar eline alır. Şahinin güzelim kanatlarını kendince düzeltmek adına kesmeye başlar. Şahin acıyla kıvranır ve çaresizce pençelerini kadının koluna atıp tırnaklarını fark eder. Yaşlı kadın bu sefer şahinin uzun tırnaklarını fark eder. Şahinin avlanırken kullandığı pençelerini de söküp atar yaşlı kadın. Şahinin gözleri dolar. Yaşlı kadın şahinin bu halini görünce hiddetlenir; “ben iyilik yapıyorum, sen ağlıyorsun, ne halin varsa gör” diyerek şahini havaya atar. Şahin uçmak için çırpınır, ama kanatları olmadığı için uçamaz. Acıyla yere inmek ister fakat tırnakları söküldüğü için yere konamaz. Bu cesur şahin, cahil yaşlı kadının elinde korkak bir kargaya dönüşüverir. Birçok anne-baba da çocuklarını yeterince tanıyamadıkları ve bilmedikleri için ellerinde olan şahin bakışlı çocuklarını kargaya çevirir fark etmeden... Oysa çocuk terbiyesinin ilk ve asıl olan basamağı, çocuğu yeterince tanımaktır.